Gisteren verstopte ik me de hele dag achter de grachtengroene deur van mijn kantoor.
En waarempel...eindelijk kwam de woordenstroom op gang. Ons plan is nog steeds om 1 september on-line te gaan en met een beetje geluk en voldoende inspiratie gaan we het redden.
Een beetje appelig stapte ik rond zonsondergang in de auto. Richting strand en zomerhuis. Richting vrijheid. Mijn hart sloeg over toen ik mijn drie mannen op het strand ontdekte.
Mijn hoofd vol plannen, de zee was warm, het zand was zacht.
Ik zei tegen mijzelf; " Mooier dan dit kan gewoon niet.".
