Ik kom het verleden niet zo vaak tegen.
Mijn oude buurt bezoek ik alleen rond etenstijd. Oude scholen wijs ik soms aan tijdens het voorbij zoeven. Veel mensen van vroeger lijken van de aardbodem verdwenen. Ooit bezocht ik de jaarlijkse rexc3xbcnie van de MDS in Amsterdam. Vergelijkbaar met het herlezen van een lievelingsboek: Het valt altijd tegen.
Veel mensen bezoeken een rexc3xbcnie met onverwerkte gevoelens. Ik zag veel hooggehakte LPF-ers die 'per ongeluk' hun gouden badge nog hadden opgespeld. De knapste jongen bleek meer interesse te hebben voor stoere mannen. En Leraren verloren hun charisma bij elke nieuwe zin.
Gesprekken met oude scharrels bleken net zo gruwelijk. Krampachtige grappen en anekdotes. Een glansloze glimp naar het verleden. Toch vraag ik me af: Al die ambitie, dromen en plannen. Waar zijn al die mensen gebleven? Van een weet ik dat zijn ambitie hem niet ver bracht. Hij stond te dicht bij Cor van Hout tijdens zijn laatste minuten.
Kom jij vaak mensen van vroeger tegen?
