Ik kon het niet helpen.
Net voor de Puur Amsterdam blog een bericht geschreven over een schaatsworkshop.
Gelijk dacht ik aan opa.
Soms hoor ik zijn stem nog. Zijn langzame spraak. Zijn mooie woorden. Bliefde, secuur, kordaat. Mijn opa was in Amsterdam Noord een apart geval. Hij kwam van de overkant van het IJ. Blijven hangen aan een jonge weduwe. En daarom de Amstelveense weg verruild voor Amsterdam Noord.
Hij kwam terrecht in een wereld waar recht voor z'n raap al gek genoeg was. Maar toch bleef hij roepen lang de lijnen van A.F.C...."Druk een punt."
Tja dat hou je toch.
Gelukkig bestaan de foto's en herinneringen nog.
