Bijna een schrijfhut!

Anna-Maria
op zondag 27 december 2020 om 20:50 uur

 

Ben dol op Dahl.

Hou van zijn gedachten, zijn werk, zijn eigenwijsheid en zijn durf. Ken je Dahl zijn biografie? Absolute aanrader. Natuurlijk was hij een eigenaardige gast. Te trots, zelfs wreed, tikkeltje rigide. Moeilijk voor zijn omgeving en soms ook moeilijk voor zichzelf. maar dat vind ik allemaal mooi. Want door zijn discipline en zicht naar vrijheid maakte hij de mooiste werken. 

Zijn schrijfhut was zijn magische wereld. Alles moest daar kloppen. Als hij niet zijn perfecte potlood had dan ging het gewoon niet. het was de plek waar ze vanuit het huis konden seinen als hij terug moest keren op aarde. Een paar keer het licht aan en uit in de hut betekende eten of onraad.

Enkele quotes van Roald Dahl

 

Het is niet leuk niet aardig gevonden te worden; het is ook niet leuk om een fout te maken; maar het is nog veel erger altijd gelijk te hebben, want dan heeft iederéén een hekel aan je.

Morgen is erger dan vandaag. Morgen is het ergst, want morgen wordt vandààg - en vandaag is nu.

Ouders en onderwijzers zijn de vijand. De volwassene is de vijand van het kind omdat die beschaving moet bijbrengen aan dat wezentje dat als een dier geboren wordt, zonder manieren, zonder besef van goed of kwaad.

Als het zonder doden zou gaan zou een oorlog heel goed zijn.

Beste is:

Als je de slechte kanten van het leven niet als een grap beschouwt, kom je er nooit.

 

Het schrijven van een boek zag hij als een reis

‘Een boek schrijven is als het maken van een hele lange wandeling. Door valleien en langs bergen, en je krijgt het eerste uitzicht over de omgeving en dat schrijf je op. Je loopt een stukje verder; misschien een heuvel op, en als je naar beneden kijkt valt je weer iets anders op, wat je opschrijft. Zo ga je door, dag na dag. Je krijgt verschillende zichten op, uiteindelijk, hetzelfde landschap. De hoogste berg van de wandeling is natuurlijk het einde van het boek: het moet het mooiste uitzicht van de wandeling zijn, waarbij alles samenkomt en je alles overziet wat je gedaan hebt. Maar is het een heel langdurig en langzaam proces.’ 

Ik start ook met schrijven. Vanaf nu. Mijn blog krijgt weer een zwengel en de schrijfcursus van Karine Hoenderdos gaf het laatste zetje. 

De Dahl plek is nog in aanbouw. Ik warm mijn handen alvast op.

Mijn Moment 2020

Anna-Maria
op zaterdag 26 december 2020 om 08:58 uur

 

 

Dapper is mijn woord. De dood is Mijn Moment.

Jong en oud kwamen langs op de woonboot van mijn ouders en de tuin was vol bloemen en woorden. Mijn vader bleef non-stop Italiaanse koffie zetten voor de karavaan van verloren schapen en trouwe honden. Elk kwam een laatste groet brengen aan mijn moeder. Dag na dag. Een week lang.

Aznavour
Vorig jaar lukt het mij niet om een ‘Mijn Moment’ te schrijven want mijn hart had teveel verdriet. Mijn moeder was heel ziek en ik kón het gewoon niet. Best wel raar want dood en leven bestaan gewoon. Hoort erbij. Zonder missen kun je niet raken. Het zorgt voor balans. Liefde is mooi. In juni was het voorbij en namen we afscheid. Op de Zuid-Italiaanse/Jordaan/ Amsterdam-Noord manier. De emoties en de rauwheid van rouw waren intenser en dieper dan ik dacht. Een lange week leefde ik in Aznavours ‘La Mama’. In 3D.

Nest
Iedereen die langskwam had een eigen verhaal of smeuïge anekdote want mijn moeder was een fenomeen. Er werd geschreeuwd en er waren tranen. Er was gitaarmuziek en de Google Nest speelde precies de juiste liedjes op het juiste moment. Samen buiten eten aan lange tafels zorgde ervoor dat we éxtra het verschil voelden tussen eindigheid en doorgaan. Leven om te eten in plaats van eten om te leven. Mijn moeders stem en haar manieren waren hard. Haar gemoed en hart zacht. Deze marathon week had ze geweldig gevonden. De verhalen en de crematie compleet met ijskraam. Ze was dol op reuring.

Mijn moment dit jaar was het wegglijden van haar leven. Het bloed dat stopte. De scheiding die er plots was van een leven vóór en het niets daarna. Een moment dat je bijna kon horen. Einde. Een geest die verdween. Mijn vader die brak. Overal splinters die niet meer in elkaar pasten.

Dood is stom.

Je bekijkt de dingen vaak niet zoals ze zíjn maar zoals je zelf bent. Sinds dat moment wankel ik flink. Ik zie dingen anders. Corona vrat aan mijn lijf en bedrijf maar dat komt goed. Ook dit komt goed. Rouw heeft tijd nodig en moed.

Daarom is mijn woord voor dit jaar DAPPER.

Niet alleen omdat het zo’n prachtig woord is. Want dat is het echt. Dapper komt uit de Middeleeuwen en staat niet alleen voor flink en sterk. Het staat ook voor moedige dingen doen die nut hebben. Zonder vrees. Ondernemen en leven zonder angst. Ik denk dat dapper nodig is. We hebben het allemaal nodig want het was een belachelijk jaar voor velen. Afstand zorgt dat we letterlijk verder van elkaar afstaan. We zien elkaar minder en voelen daardoor de ander minder goed aan. Dat is gevaarlijk. Zo begrijpen we intenties en ideeën minder goed en snel.

Wens jou veel dapperheid. Gaat echt schelen. Hou vol.

Anna-Maria Giannattasio is dapper. Eigenaar van een eventbureau Puur.nl dat nog steeds mensen samen brengt, wel online dankzij het virus. Podcastmaker, blogger, escaperoombouwer en @puur op Twitter. Elke dag deelt ze haar inspiratiemomenten in een instastory op @nooitsaai en dat is zeker niet saai.

Mijn Moment is een initiatief van Punkmedia. De 'Mijn Momenten' van de anderen jaren zijn hierrrrrr

 

 

 

 

 

Ontdekking! Han Bennink, beeldend kunstenaar en drummer.

Anna-Maria
op zaterdag 14 oktober 2017 om 01:32 uur

 

 

Wat een geweldige man. Han Bennink.

Ik ontdekte hem net vanavond op weg naar huis. Luister je wel eens naar Opium Radio op Radio 4? Verschrikkelijke goede radio vanaf Vondelpark CS. Cultuur en muziek van hóóg nivo! Elke week sluiten ze bijvoorbeeld iemand op in de torenkamer  die dan met alle inspiratie en rust tot mooie dingen komt.

Deze keer was het Anne Stalinski de kunstenares. Zie hier op de link wat ze deze week heeft gemaakt.

Maar die Han. Ik was dus echt gevangen door zijn verhaal en de dingen die hij doet. Wat een energie en wat een leven. Een jong mens hoorde ik, ondanks bouwjaar 42. Tijdsgenoot en vriend van Ed van Der Elsken en Simon Vinkeoog. Dan snap je de vrijheid van geest wel een beetje. 

Zonder beeld was het nog meer genieten hoe Andrea van Pol hem beschreef. Een man die niet stil zit, intens met het ritme leeft en mooie open gedachtes over het leven. Als kind drumde hij de hele dag, totdat hij moe werd . Dan ging hij tekenen aan zijn tekentafel. en als hij moe van tekenen werd dan ging hij drummen. wiki

Dankzij een dove buurvrouw hoefde hij niet te stoppen met lawaai maken.

"Wereldwijd geldt Bennink als het symbool van de 'New Dutch Swing', de mede door hem ontwikkelde mix van improvisatie met jazz en absurdistische humor, waarbij hij muziek maakt uit alles wat voorhanden is: een stoel, een pizzadoos, de planken van het podium, of een perfect gestemde snaredrum"

inspirerend zo'n levensloop. je kiest voor iets, je hebt een drang en dan ben je plots een bijzonder mens. Omdat je durfde en een kant koos in je leven. Nee, computers vind hij niets. Nog altijd reist hij 170 dagen per jaar rond en overnacht hij nu even tijdelijk in de galerie van Lucebert in Bergen.

lees zijn indrukwekkende biografie hier

En neem dit weekend de tijd voor deze docu uit 1968.

Fijn weekend en vergeet niet op elke muur, boom, tafel, plas een wijsje te drummen. 

 

 

 

Zoef, zoef, zoef. Vanaf vandaag ben ik een fietser.

Anna-Maria
op woensdag 11 oktober 2017 om 00:12 uur

 

De mens past zich aan. Doet elke keer water bij de wijn, totdat de wijn naar niets meer smaakt.

Heel langzaam ben ik aan het transformeren. Niet iedereen heeft het door maar het oplettende scherpe oog ziet het teken aan de wand. Langzaam word ik een Aalsmeerse troela. Stap voor stap.

Innerlijk en uiterlijk. Is dat erg?

Voorbeeld gedrag: Mijn kleding wordt  robuuster. Je spot mij nu zelfs met spijkerbroek, laarzen en een gewatteerde Aalsmeerse degelijke jas mét nepbontkraag terwijl ik naar mensen zwaai in de supermarkt .

Blonde God ziet het gebeuren en vroeg laatst zachtjes op kantoor : "Wanneer start het linedancen?"

Volgende stap was vandaag. Halverwege de Schipholtunnel was ik het zat. De emmer was vol. File rijden was ooit leuk. Het voelde als een sport, mijn auto was een plek waar ik genoot van luisterboeken en te lange telefoon gesprekken. Parkeerplek vinden lukt altijd en ik vind het een kick om in te parkeren op onmogelijke plekken. 

Maar langzaam voelt het als een gevangenis. Steeds vaker zonde van mijn tijd, mijn gezondheid en mijn humeur. 

Daarom zag ik vandaag na de Schipholtunnel letterlijk het licht! Ik reis vanaf nu licht. Vandaag kocht ik een fiets! Je hebt mensen die zoeken en wikken en wegen. Wekenlang. Maanden.Die mensen ken ik. Maar dat kan ik niet. 

Twintig minuten na de tunnel was Amsterdam van mij en zwierde ik door het Vondelpark. Zoef, zoef, zoef. Vrijheid! wat nou regen. Ik leef!

 

Terug naar het Hoofddorpplein ging ook vlot. Ik was deel van de fietsroedel.  Stilletjes maakte ik mij zorgen of ik een parkeerboete zou vinden op mijn auto. Kantoor was hectisch ik bleef te lang.

Gelukkig geen boete want mijn hele auto was foetsie! Weg! Onvindbaar! 

Stom van mij. Ik parkeerde de auto in mijn blijheid op een plek naast een electrisch auto oplaadpunt. Naast dus. Maar OP een ander electrisch oplaadpunt.

Boete! Straf! Wegsleepkosten waren bijna 400 euro! Dat was 145% de kosten van mijn fiets.

Ach, de bel was gratis.

Ter afsluiting nog een mooi gedicht dat ik tegenkwam in de etalage van The Americain Bookstore.

Wie is Rupi Kaur?

Ah, een 25 jarige canadese dichteres dat ooit nummer 1 stond op de New York Times bestseller list. Wat is ze goed!

Zonder rennen en vliegen niet extra genieten van sssssstilte.

Anna-Maria
op dinsdag 03 oktober 2017 om 23:15 uur

 

 

Zijn muziek laat mij dieper ademhalen. Sacraal, meditatief, expirimenteel.

Arvo is zo goed. Ken je hem?  Arvo is een componist uit Estland. 

Dikke kans dat je bij het aanklikken van de video hieronder eerst een reclame krijgt voor ontbijtgranen of linksgedraaide geitenmelk yoghurtvla. Reclamemensen vinden denk ik dat dat hoort bij een Arvogroupie.  Bijt je door de reclame heen. Arvo is het waard.

Neem de tijd en doe de muziek hard en geniet van zijn uitvinding tintinnabuli.

Wat tintinnabuli is? Dat is een nieuwe techniek die Arvo voor het eerst gebruikte in dit werk Für Alina  in 1976. Erg, erg mooi.

Hij gebruikt in zijn composities veel klokjes en getingel-tangel. Vaak twee soorten stemmen, minimalistisch en geweldig. Let op! Dit is 1976. Neem de tijd hiervoor. Ja het is langzaam maar dat moet ook. 

Arvo Part hoort niet bij de Bratpack maar bij de God Squad.

op naar het volgende avontuur

Anna-Maria
op zondag 16 juli 2017 om 14:16 uur

 

Het was een mooie week. 

Trots.

Opvoeden wordt steeds meer Louis van Gaal-en. Voorbereiding en training is achter de rug. Nu gaan ze zelf het veld in. Soms mag ik protesteren bij de scheids  en bijsturen vanaf de zijlijn.

Ik werd zo geraakt door de woorden van de mentor van Arthur. Zelfs nu ik het typ voelt mijn hart lichter van trots.

Zo mooi zijn speech.

Arthur is een jongen met een bijzondere kwaliteit. Iemand die anderen op hun gemak laat zijn.

Omdat Arthur altijd zichzelf is, laat hij anderen zien dat ze dat ook mogen doen.
 

Op naar het volgende avontuur!
ps Jongste is ook over... op driehonderdste punt! Knap! We namen daarom het er deze week van.

Duimpie!

Mensen maken mij blij. Daarom hou ik zo van mijn werk.

Anna-Maria
op donderdag 15 juni 2017 om 22:12 uur

 

Ook zo'n zin in zomer?

Dit is puur geluk! Punkmedia blog. Elke dag schot in de roos.

Anna-Maria
op zaterdag 13 mei 2017 om 14:48 uur

 

Zo blij voor @Punkmedia

DE FUJIFILM X-T2, WAT EEN CAMERAAAA!!! https://t.co/URx50WOJM8 #dailyblog met @puur over huilen van geluk pic.twitter.com/yZTv9WDccT

— PUNKMEDIA (@punkmedia) 12 mei 2017

Punkmedia en ik bloggen nu een volle maand en een beetje.

Elke dag.

En het is heerlijk. Mooi contemplatief moment van de dag en je waardeert elkaars 'klein geluk' momentjes op afstand.

Punkmedia is Henk-Jan Winkeldermaat.

Hij is Nederlands eerste vlogger, prof blogger en gewoon een hele goede fotograaf en filmer.

Volg zijn blog. Goede marketingtips, mooie inzichten en heel veel klein geluk.

Puur en Punkmedia

Samen met HJ bij de eerste Twitterlunch

Welk jaar? 2009 of zo.

Oh het was twintigtien.

 

Ik hoorde Cesaria Evora voor het eerst en was verkocht.

Anna-Maria
op dinsdag 02 mei 2017 om 23:24 uur

 

Hier een lang concert voor jou. 

Melancholie uit Kaap-Verdie. Blootvoets. Jaar na jaar. Grammy winnaar!
Wil je meer over haar weten? Klik hier. Nee ze ademt niet meer jammer genoeg. 

Noord vs Zuid-Italie. Ik kan hier zo van genieten. Tip van mijn nichtje Anna-Maria Console.

Anna-Maria
op zaterdag 15 april 2017 om 00:43 uur

 

Dit vond ik de mooiste. Nee, je hoeft het niet te verstaan. Je begrijpt het zo ook wel.

Bij mijn Zuid -Italiaanse nicht Anna-Maria Console kwam ik deze gasten tegen. Geweldig Youtube kanaal over de harde tegenstelling tussen het Noorden en het Zuiden van Italie. Filmpje na filmpje de spijker op de kop.

Dit heb je natuurlijk overal. Het is geen goed vs slecht. Het is het stadse en het platteland. Of het harde hipsterleven op de minuut en het' leve de lol- dat komt morgen wel leven' aan de andere kant.

Deze is ook mooi! Overlevingspakketje gemaakt door de Italiaanse mama in het Zuiden voor de emigranten in het Noorden die in de buurt van Milaan alleen maar 'Fingerfood'en cous cous hebben :-)

Dan stuurt mama je dit overlevingspakket.

Schoolgesprek. Gouden tip voor ouders van een puber!!

Anna-Maria
op donderdag 30 maart 2017 om 07:51 uur

 

 

 

Luister even wat ik vraag

Luister wat ik vraag vandaag

Zeg maar ja of zeg maar nee

Doe

Maar

*plok*

MEE!

-----------------------

Ik begrijp de lol en de pijn van het onderwijs.

Pas als je elkaar wat gunt en ook écht luistert dan werkt het. Dan voelt de leerling dat je het goed meent en dan is er vertrouwen. Onderwijs is moeilijk en niet altijd rechtvaardig.

Ik word al moe van het hier uittikken van die laatste zin hier op mijn blog. Blij dat ik niet op school zit.

Enfin, zoons dus wel. En nu komt hij... ontdekking van de week! Alle ouders met leerilngen op middelbare scholen moeten dit goed in de oren knopen. Luister je?

Het is zo simpel:

Kies bij docentengesprekken op school ook voor gesprekken met docenten van vakken waar je kind GOED in is!

Dus niet altijd praten met de mentor plus gesprekken met vakdocenten van vakken waar je kind slecht voor staat. Wat is je gevoel na al die "hij kán het wel maar hij doet het niet'-gesprekken? Frustratie, onbegrip en een slecht gevoel over de school en je kind. Allemaal negatief en moeilijk.

Vorige week kwam ik per ongeluk bij een leraar terecht ( verkeerd aangevinkt) waar jongste een acht voor stond. Het gesprek was goud! Het was echt zo mooi. Minutenlang aanhoren wat geweldig gaat en waarom hij zo slim en leuk is.

Blij met de tip? Ga je dit de volgende keer ook doen? Of als je geen puberkind hebt... ga je ook een keer in gesprek met die klant die wél tevreden is?

Geloof mij... dat luistert zo heerlijk. Goed voor het hart.

Truste en tot morgen!

Er was drank, verboden vruchten en muziek.

Anna-Maria
op zondag 26 maart 2017 om 01:02 uur

 

Zaterdag om acht uur in de ochtend al aan de drank dankzij Constantijn Hoffscholte.

Het was het Verboden vruchten Boekenweek ontbijt in Boekhuis Aalsmeer.

Prachtige start van het weekend met gedichten van dorpsdichter Bram Landzaat, warme gitaar en zang van Kudelstaartse Daphne Klein en boekentips voor boekverliefden.

Blijer kun je mij niet maken. Lange tafels en mooie ontmoetingen. Eindelijk sprak ik grande dame Leni Paul. Ze was precies zoals ik mij voorstelde. Humorvol, slim en stout.

Thuis plof ik neer op bank Pino en ben zo blij dat de dag nog lang niet op is. De zon is warm en de eerste hommel zoemt. Ik pak een boek...

Dit mag wel elke zaterdag Constantijn!

Inzicht van de dag kwam van Bram Landzaat: Vrouwen houden van simpele dingen, zoals mannen.

 

Alle foto's van het Boekenweek ontbijt in Aalsmeer vind je hierrrrr

Morgen baggerweer...geniet van slow slow en zet je radio aan!

Anna-Maria
op vrijdag 13 mei 2016 om 23:47 uur

 

Morgen heb ik weer radio tijd!  Ik val in bij het Weekend Magazine.

Onderwerpen zaterdag tussen 2 en 5 uur:

  • zin kweker Franka Riesmeijer over Zin-inn. Weet je dat Jan Terlouw snel naar Aalsmeer komt?
  • Podcast creative technology man Niels Tenhagen  www.nielstenhagen.nl over podcasts en travel
  • Kindercoach Marjanne Roodenburg met haar  boekenrubriek voor kinderen en ouders
  • Sabrina Poggenklaas van Studia over examentraining en examenvrees. Tips!
  • En als toetje zangeres Sasja Brouwers. Ooit deelnemer songfestival over ?#‎teamDouwe? en het Songfestival
  • Oh.. Bijna vergeten: we zijn live in verbinding met het weekaatje van FC Aalsmeer via begeleider Roy te Paske.

Morgen toch baggerweer. Radio Aalsmeer aan!

Tuurlijk krijg ik het ook een beetje warm van Douwe. (documentaire klik hier)

Het leven van Douwe Bob in een documentaire

Douwe Bob komt uit een kunstenaarsgezin. Zijn moeder was een rock 'n roll-danseres en zijn vader, Simon Posthuma, is de oprichter van The Fool. Douwe kan niet anders dan zijn vader opvolgen. De documentaire over Simons zoon gaat niet per se over muziek, maar over het misschien wel voorbestemde rock 'n roll leven van Douwe Bob.

Brief aan mijn negen-jarige zelf. Hé! Jij daar!

Anna-Maria
op donderdag 03 september 2015 om 00:48 uur

 

Ik doe mee aan een challenge. Erg mooi.
Elke dag een nieuwe schrijf of doe-opdracht.

Vandaag kom ik mijn 9 jarige zelf tegen op straat.

...

 

Jij daar! Ja jij!

Kijk uit! Waar ben je mee bezig? Denk je echt dat je de hele dag maar gewoon kunt lezen en dromen? Dat je daarmee verder komt in je leven? Slome! Al die boeken. Al die Tina’s. Al die verhalen in je hoofd. Kansloos!

Wat denk je zelf? Nou? Je hoeft niet zo verschrikt te kijken. Je begrijpt me heus wel.

En waarom heb je je bril niet op? Je ziet toch helemaal niets zo! Wil je het niet snappen of doe je net alsof je het niet snapt? Dit kán toch niet doorgaan zo?

Weet je wat het is? Je denkt niet na! Leer Plannen! Ga Sparen! Gebruik je ellebogen! Lieg , bedrieg en schraap die harde guldens elke dag je kant op. Kortom: Stop met dat schaapachtige gevlinder en land eindelijk eens op de grond. Aan de slag! Eerst het bitter dan het zoet.

Wat zeg je? Waar je boek is? Hoe moet ik dat nu weten? Ik heb mijn bril niet op. Ik had dit gesprek ook niet gepland. Weet jij trouwens waar míjn boek is? Nee...géén idee hoe laat het is.

Wat vraag je? Of ik gelukkig ben? Ontzettend gelukkig… Spannend leven, stoere slimme man, twee zoons die mijn hart groot maken en een baan waar ik elke dag ontzettend veel mensen gelukkig mee maak. Zou het zo gratis willen doen. Tot mijn 87ste.

Oh…ik zie dat je alweer met je neus in je boek zit. Ik ben je kwijt. Nou. Dag…Leuk je tegen te komen. Vergeet niet extra lief te doen tegen je zusjes en je familie. Doe de afwas op z’n tijd. Vinden ze prettig.

Nou.. dág! Blijf dromen en lezen. Alles komt goed Anna-Maria. Het leven is mooi

TIP TIP TIP! Permanent Future Lab van Seats 2 Meet... S2M dus.

Anna-Maria
op vrijdag 26 juni 2015 om 23:38 uur

 

Zomervakantie is echt los vanaf vandaag. Het was een zenuwslopende dag. Twee jongens die niet wisten hoe het volgende jaar eruit zou zien. Cijfergehannes bij brugpiepers. Dat wil je niet. 

Daarom nam ik ze mee naar één van mijn favoriete plekken. Vandaag hebben we de toekomst aangeraakt. Echt heel bijzonder.

Ken je het Permanent Future Lab?

Alle gave coole dingen waar je ooit een Youtube-je van hebt gezien is daar gewoon mee te maken. Gadget na gadget na gadget. 

 

Wat ik het leukste vond? Iets wat ik ook gewoon thuis kan zien namelijk 360 graden Android filmpjes. Alsof je echt in een horror labyrinth zit! Zelf zat ik plots live op een festival... extra leuk omdat je me daar nooit ziet. Gun mijzelf daar nooit tijd voor. 

@JeroenBartelse was de tovenaar vandaag. Samen met @HansLak. Dank mannen!

HIER DE BLOG VAN JEROEN OVER HET PERMANEN FUTURE LAB-> Zo cool

Hier de bewegende beelden. Oh ja. Zenuwen waren voor niets. Beide over naar het volgende jaar! Zo blij!

Gewoon stroomloos. Makkie... denk ik. Blog 13/2222

Anna-Maria
op vrijdag 24 april 2015 om 00:14 uur

 

 

Even stroomloos. Tot ergens in mei! Even opladen. .

Tijd voor een goed boek en vertier.

Laters!

Mediaverslaving zonder houdbaarheidsdatum. Blog 7/2222

Anna-Maria
op zaterdag 18 april 2015 om 10:33 uur

 

In mijn schrijfkamer stapel ik dode bomen. Hebberige hobby.  Dikke boeken met jaargangen tijdschriften, weekbladen van lang geleden. Ik blader en verdrink er in.

Tijden waarin  vrouwen hun haar nog lieten onduleren en de wereld zoveel groter was dan een facebook-bericht. Het hart en het leven was harder. Geen tijd om mandala's te tekenen of free te huggen. Overleven en elleboogwerk. Je had geen ADHD maar was gewoon een lastig kind en voor de prijs van je mobiele telefoon gaf je je gezin acht jaar te eten.

Raar. het gros van de mensen die ik aankijk zijn er niet meer. Hun dromen zijn weg, hun kampioenschappen vergeten. Wat toen modern was is nu mooi oud.

Mag ik je meenemen op de zaterdag?

Dit doet het goed natuurlijk. Besef wel... je katholieke weekblad was één van de weinige plekken waar je 'magie' kon tegenkomen. Ok...ook in de kerk. Maar met dit soort plaatjes kon een gezin van negen kinderen zich een week lang vermaken. Minimaal.

 Doet het nog steeds goed in de moderne media...diertjes en kinderen.

Ook hier het grote kwaad natuurlijk. In alle patserige glorie.

Badritueel. Mooie composities... ook vroege jaren dertig.

Foto's maken is priegelwerk en rib uit je lijf. 1946.

Een Peter R de Vries-je. Wist je dat landlopers een eigen geheime taal hebben? Let op! Hierbij is cybercriminaliteit kinderspel.

De oplossing. Wat past er bij jouw voordeur?

Nummer 17 of 19?

Ha! Ook een verzamelaar!

Ach... en iedere tijd heeft ook zijn @JnDkgrf

 

Net twee jaar af. Oplevering was 1931.

De schrik van de buurt met in het negatief gekraste rookpluimen.

Het verre Mexico.

 Kwam deze meneer in geen enkel archief tegen. Zelf verzonnen naam van redactie?

Nog steeds rond '32. Schandalige tijden.

En een mooie handarbeid toetje.

Einde. Je bent weer terug in 2015.

Snap je mijn verslaving? De stapels jaargangen maken me scherper...ik besef dat alles tijdelijk is. Roem, veiligheid, welvaart en tradities. Alles lijkt voor altijd te blijven. Maar over 100 jaar is alles weg. Ik geniet van het optimisme en de nieuwsgierigheid naar nieuw.

Fijne zondag en besef nogmaals: Stop met piekeren en zeuren... over een eeuw is niets meer belangrijk.  

Mobiele telefoon 1922-> Geweldig! Gewoon aansluiten op een brandkraan onderweg.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zo blij met de herfst! Tijd voor #DeTrui. Let je op? Ze zijn overal!

Anna-Maria
op zaterdag 08 november 2014 om 00:40 uur

 

 Vrijdag rond half tien in de ochtend ging mijn hart sneller kloppen! Ik rende op haar af en vroeg of het mocht. Gewillig draaide ze haar KlukKluk naar mij toe en KLIK ik had weer een extra #DeTrui voor mijn verzameling! Zo Blij!

Al vanaf 2009 heb ik een tic. Eén van de velen...maar deze is heel hardnekkig: Ik verzamel #DeTRUI !

Om mijn dwangmatige ticnog wat specifieker te omschrijven: Ik verzamel foto's van  #DeTRUI. 

Ben ik nog steeds te vaag?  #DeTrui. Hieronder snel een paar voorbeelden uit mijn verzameling vanaf 2009.  #DeTRUI  is een combinatie van poezeligheid, gemak en het fashionstatement "Wat nou!?"

De mooiste...het begin van alles 2009 dus.  Zeeman Aalsmeer.

Samen sterk.  Gespot door Godfried.

Gespot in het wild. Door @Christinezegt

gevonden! by you.

Dol fijn! C&A Amstelveen maart 2014

Paparazzi foto van @StukjeS Het is hem toch echt!

2011

 Denk dat het steeds moeilijker gaat worden. Mode komt en gaat. Kijk je voor me mee? Ik heb zo'n gevoel dat de verzameling nog zoveel variaties mist!

Hou je ogen open en deel!

Musica van de dag is Frans! Francoise Hardy. Was ik aan toe. Jij ook?

 
Fijne zondag! 

Mijn moment van 2012

Anna-Maria
op maandag 07 januari 2013 om 11:02 uur

 

Henk-Jan Winkeldermaat laat me elk jaar opnieuw de balans opmaken.. zodat ik meestal schrik van de waan van de dag. En eindelijk begrijp waarom al dit gedoe van de laatste twaalf maanden weer nodig was…

Twintigtwaalf was boordevol mooie momenten. Janken bij het laatste lied van de achtstegroep-musical. Samen met mijn blonde god in Rome genieten van een bord goed eten. Mijn eerste grijze haar. Zeevonk zien oplichten in de nacht met zoons in Zandvoort aan Zee. Het dorp onveilig maken met horden tien-jarigen tijdens Halloween en de verhuizing van Puur Utrecht naar het water (een jaar is pas echt een goed jaar als je weer Ikea-kasten erbij krijgt).

 

Het supermoment van 2012 bekroop me totaal onverwacht. Het was een dag als anderen. Dus té veel, in té korte tijd. Veel gesjouw en veel dingen die moesten. Huis, school, kantoor, spullen naar eventlocatie, opruimen, snel weer door naar de laatste borrelafspraak. Net te laat struikelde ik de Oude kerk van Amsterdam binnen. Het orgel speelde al en het borrelpubliek was op scherp voor het grote schransen. En toen greep het me naar de keel. Ik was weer helemaal terug bij af. Alles en iedereen vergat ik om me heen. Dit was het laatste stukje van mijn lievelingsstad dat ik nog nooit had gevoeld of betreden. En het sloeg me volledig knock-out.

De borrelaars liet ik rechts liggen en ik nestelde me links onder het orgel. Alles klopte. De plek, de lucht, het licht, de sfeer. Precies zoals ik het al jaren uit boeken kende. Maar nu was ik er echt. Ik voelde me weer de twaalfjarige met leeshonger die alles stuklas over Amsterdam. Het meisje dat bij gebrek aan letters folders uit het postkantoor jatte. De leeshonger die ervoor zorgde dat ik gids werd (de beste), een evenementenbureau bouwde (ook niet slecht) en nu aan 24 uur per dag te weinig heb.

Na een half uur orgelmuziek verbrak de betovering. Natte wangen en een groot hart. Ik ging weer mee met de stroom. En dat gevoel? Dat heb ik gelijk weer verstopt… totdat Henk-Jan me vroeg naar Mijn moment. En nu laat ik het niet meer los. Een nieuw jaar wacht op me. Met iets meer stilstaan en besef. Het gaat allemaal erg snel de laatste tijd… en dat is zonde.

Tot slot; mijn pareltje van dit jaar

De wil van technologie >>

Blogtoernee NEMO ... and the winner is...

Anna-Maria
op zondag 12 augustus 2012 om 23:16 uur

 

Blijft altijd moeilijk om iets te beslissen voor de zomervakantie.  Weer een lange lege dag voor de boeg. Wat nu?  Zoveel te doen, zoveel smaken. En dan heb ik ook nog twee totaal verschillende zoons. Eén sportheld zonder rust en één leesverslaafde slimmerik die het liefst van museum naar museum sjokt. Daarom was NEMO in de ochtend een schot in de roos. Prachtplek waar die twee werelden samenkomen.  Samen smullen van de tentoonstelling Sportlab ( tot 2 sept. 2012)

Wat daar te doen is? je werkt je in het zweet bij bijvoorbeeld penalty nemen, roeien en hoog springen. Na elke poging volgt er een gouden tip. En dan? O wonder...

Dan is het net of de bondscoach zelf je vleugels heeft gegeven. Alles lukt plotseling sneller, beter en hoger. Nieuwsgierig? OK..één klein tipje van de sluier. Als je tot een bepaalde hoogte bent gesprongen dan is het slim om bij poging twee je te concentreren op een plek nét daarboven. En dan lukt het. Makkie. Gratis tip! Voor de rest van de tips moet je echt zelf naar NEMO. 

 

En toch lijkt hij een beetje op me. Streberig opstandig type...

Anna-Maria
op vrijdag 22 april 2011 om 21:23 uur

 

stil protest zoon

Spreekbeurt oudste ging dit jaar over de Tweede Wereldoorlog.

Pittig onderwerp. Leerzaam voor hem, leerzaam voor ons thuis.  Weken verdiepte we ons in man met snor, intriges en handje klap tussen landen. Toen brak D-day aan. Met usb stick  en superego liep oudste de klas binnen. Kat in bakkie-gevoel maar liefst was ik aangeschoven. Om twaalf uur  kon ik me echt niet langer inhouden.   Langzaam tikte ik de nummers van school in. Pauzetijd dus de rechtvaardige juf was bereikbaar. Moeders die bellen voor cijfers...hoe sneu is dat?

Gelukkig kent de juf me al jaren vond ze het voorspelbaar dat ik belde. "Ik gaf hem een voldoende."  Mijn hoofd vulde zich met pure verontwaardiging...Tsss 'n voldoende. Weken voorbereiding,  Quiz met stuk Berlijnse muur en een powerpoint waar Steve Jobs jaloers op zou zijn. Knorrig ging ik verder met het werk.

In de auto op weg naar huis bleek Juf goed in grapjes... opdringerige moeders worden gewoon in de mailng genomen. En zo hoort het ook. Oudste had het hoogst haalbare. Een G van GOED dus. Maar leg me uit... waarom krabbelt hij dan zo'n verongelijkt zinnetje onder zijn beoordelingsblad? Lijkt hij teveel op mij. En is dat jammer voor hem?

Ze worden groot...en wijs. Hoop ik.

Anna-Maria
op zondag 30 januari 2011 om 23:28 uur

 

wat zijn ze gaaf!

Natuurlijk vond ik mijn oude nxc3xa9t op het moment dat ik de dure nieuwe afhaalde bij de brillenboer.

Maar anders had ik dit plaatje gemist. Broers zijn nu negen en tien. Zelfde schoenmaat, zelfde trots. Bij het tien minuten gesprek kreeg oudste het stempel rechtvaardig en macho. Goede eigenschappen voor een kwart Italiaan. Jongste bleef een raadsel voor de meester. "Hij is een tovenaar." Met een minimum aan inspanning en concentratie toch scoren. Komt me allemaal bekend voor.

 "Is dat niet heel vermoeiend?" vroeg ik met tegenzin aan de leraar. "Welnee, hij heeft een groot gevoel voor humor."

Dat is zijn grote geluk...en dat van mijn blonde God.

Mijn vader Antonio nu vijftig jaar Italiaan in Nederland...

Anna-Maria
op zondag 21 november 2010 om 21:54 uur

 

IMG_0943

Een paar weken geleden vroeg mijn vader aan me of ik iets moois wilde regelen.

Het was precies vijftig jaar geleden dat hij naar het verre Nederland kwam als gelukszoeker. Niet voor lang. Gewoon voor even. Weg van zijn moeder, stoffige wegen en dampende borden. Hij stapte uit de trein en wist nog niet dat dit nieuwe land onder zijn voeten zijn thuis zou worden. Vijftig jaar en nog langer.

De plek waar dochters zouden opgroeien...en de kinderen van zijn kinderen. Natuurlijk is zijn hart voor eeuwig in twee. Een deel leeft in Italia. Niet het Italia van nu, maar dat van de jaren zestig. Het andere deel leeft in het Nederland van de toekomst. Met blonde kleinkinderen en een tuin vol bloembollen.

Uiteindelijk werd het een heerlijke dag samen. Maar niet op de manier dat mijn vader eerst in gedachten had. Rond een uur of twee liep hij door de Spiegelstraat van Amsterdam met blinddoek en cameraploeg in zijn nek.  Avontuur van nichtje Valentina. Ze nam opa ( en oma Rietje)  op sleeptouw. Mee op een reis door het verleden. Via de woonboot, rondvaartboot en diepe gesprekken onderweg.

Wij waren het toetje... de hele familie bij het restaurant met Italiaanse vlaggen, kinderen opgedoft en mooie muziek uit het hart. Vertier waar ik dol op ben. Blonde god minder. Je begrijpt...ik liep de hele dag met een schoen die wrong. Maar ik snap hem. IMG_0786

De foto's staan hier.

 

Uitzending is tweede kerstdag...ik hou je op de hoogte.

IMG_0923

De brief lag op de mat!

Anna-Maria
op zaterdag 16 oktober 2010 om 22:44 uur

 

De oranje leeuw pronkte ons tegemoet.

Wijze woorden als "Denk maar niet dat je over tien jaar in het Nederlandse elftal speelt."... maar ook: "je bent gescout". Zijn jongensdroom kwam uit.  Dus begon ik niet over viezige  voetbalmakelaars, powerinjecties en trophy wifes. Ik sta gewoon twee uur trots langs de lijn en zie hem urenlang ploeteren in de regen. 

Boven in de kantine moeders die via hun mobiel aanwijzingen geven aan zoon op het veld. Tientallen voetbalkunstenaars op een kluitje die niet geloven democratie. Ik heb alleen oog voor mijn levenswerk.

Kortste van de klas ( mijn schuld), veel te aardig ( schuld van blonde god) en bloedfanatiek (samen). We moeten nog xc3xa9xc3xa9n week opdraven en dan horen we de uitslag. Voorzichtig vertel ik zoon dat hij een hele goede coach zal zijn later.

"Ok, dan word ik voetballer xc3xa9n coach."

En dat is tien!

Anna-Maria
op zaterdag 28 augustus 2010 om 07:41 uur

 

jarig jochie...

De laatste twee seizoenen alweer zeven centimeter erbij.

Hij groeit in lijf en gedachten. Echt de eerstgeborene. Mijn zonnenkind.  Rechtvaardig, verantwoordelijk, oprecht en eerlijk. Vandaag vieren we zijn inhaalverjaardag. Door zieke broer was vorige week geen beste tijd.

Hij leeft voor de bal dus kado was niet moeilijk. Deze ochtend bleek ik te optimistisch. Het Ajaxshirt komt tot onder zijn knie. "Ik doe hem volgend jaar wel aan Mama." Weet zeker dat hij later een goede psycholoog wordt of anders een ontzettende aardige (maar strenge) voetbalcoach.

Meeschrijven met de Champions league loting gisteren.

Loting CL

Vanaf vandaag bestaat JIM MANTEL... Welkom neefje!

Anna-Maria
op woensdag 24 maart 2010 om 01:37 uur

 

Meer foto's en trotse woorden op de weblog van Opa Eddie Mantel.

Zondaggevoel met mijn mannen.

Anna-Maria
op zondag 07 februari 2010 om 17:26 uur

 

Img_4432_2

Vorig jaar vergeten zijn verjaardag te vieren... dan nu maar dubbel...gefeliciteerd Alexander!

Anna-Maria
op vrijdag 05 februari 2010 om 17:04 uur

 

Wat was ik trots. Blijft toch moeilijk...nieuw in een vreemde klas.  Maar in een paar maanden tijd al vrienden voor het leven gemaakt.

Fijne Kerstdagen in het Pools... altijd lastig....

Anna-Maria
op vrijdag 25 december 2009 om 11:10 uur

 

Fijne kerst voor iedereen!

kerstwens van @puur from annamariaheeftgelijk .

Kerst in Aalsmeer... ook daar valt heus wel wat te lachen.

Anna-Maria
op dinsdag 22 december 2009 om 12:02 uur

 

Ik hou van het kleine geluk, tradities en goede smaak.

Daarom knalde ik bijna tegen het dak van mijn Renault Clio toen ik haar weer tegenkwam in het wild....Het voelde als die zwaluw in de lente, die warme choco in de winter. ... was het echt al een jaar geleden?

gevonden! by you.

Lees deze blogpost van precies een jaar geleden! Er bestaat geen toeval! Nu is het echt winter....;-)

Kerst

Lekker als alles een beetje in balans is...

Anna-Maria
op vrijdag 04 december 2009 om 23:22 uur

 

balans by Puur* Events.

Groot geluk. Elke dag opnieuw.

Anna-Maria
op zondag 15 november 2009 om 00:27 uur

 

var page_note_ratio = 1;

Goedemorgen... by you.

F.decorate(_ge('photo_notes'), F._photo_notes).notes_go_go_go(4100333756, 'http://farm3.static.flickr.com/2478/4100333756_5386dc9646_t.jpg', '3.1444');


Het schiet al op.

We zijn inmiddels met voorlezen al bij Harry Potter vier. Sint Maarten is minder belangrijk dan voetbaltraining en ze verslaan me met schaken.

Arthur werd laatst negen en op kerstavond zitten we met slingers en taart naast de kerstboom en wordt Alexander acht. Oef,  wat gaat dit vlug.  Ik merk dat de eerste jaren van kinderen opvoeden vooral duwen en trekken is. Fysiek slopend, altijd paraat zijn...je reinste commando training.

Nu komen we in een andere fase. Ze veranderen langzaam... maar ik zie het elke dag scherper.   Nu gaat het mentaal steeds zwaarder worden. Ik moet nu eieren kopen met het cijfer 0 erop (beter), ik mag niet teveel grappen maken of uit de auto dingen roepen naar mensen (doe ik non-stop) en ik merk dat ze langzaam een eigen wereld krijgen waarin ik de persoon ben die moet zorgen dat alles recht blijft groeien...lichaam en geest.

En dat is ook heel mooi.

insitu_init_page_photo_description_div('4100333756');

<div style="margin: 10px 0; padding: 8px 8px 8px 32px; background:#e2ecf8 url(http://l.yimg.com/g/images/icon_info.gif) no-repeat 8px8px;"> To take full advantage of Flickr, you should use aJavaScript-enabled browser and<br> <ahref="http://www.macromedia.com/shockwave/download/download.cgi?P1_Prod_Version=ShockwaveFlash">installthe latest version of the Macromedia Flash Player</a>. </div>

Comments

Zoons zijn dol op www.jibjab.com.....cool!

Anna-Maria
op woensdag 16 september 2009 om 18:14 uur

 

Try JibJab Sendablesxc2xae eCards today!

Hij is bijna jarig. Nog een weekje.

Anna-Maria
op zondag 16 augustus 2009 om 10:44 uur

 

arthur mantel by you.

Natuurlijk wil hij een mobiel.

Natuurlijk krijgt hij die niet.

Wel is Edward op deze zondagochtend op weg naar Wassenaar voor een tafeltennis tafel. Voor de rest is hij gemakkelijk gelukkig te maken...

azzuro adriano celentano pupo italia squadra campioni campione del mondo primo canzone italiana cantare

Voetbal, voetbal en voetbal.

Daarom speciaal voor hem ( en ook voor alle vrouwen die dit log lezen) een filmpje alvast.

 

Op viste bij Jamie en Jann.

Anna-Maria
op vrijdag 14 augustus 2009 om 23:39 uur

 

alexander en Jann by you.

Een bezoekje aan onze vrienden in Brussel is altijd een beetje kijken in de toekomst.

Ook twee jongens maar dan net een maatje groter. Zelfstandiger, alerter en meer evenwicht in de emoties. Arthur en Alexander verheugen zich al dagen op die wereld daar...; Veel te lang gamen en struinen door een wonderland met zwembad en muziekkamer.

Hoor ik daar een nieuwe Wibi? Hoop van wel...Jongste wil in ieder geval nu op pianoles ;-)

waarschuwing; het volgende filmpje bevat snoeikarde hardrock (ong. 1 min)

Absoluut mijn favoriet; uitspanning de ttuin...probeer deze zomer dit te beleven.

Anna-Maria
op maandag 27 juli 2009 om 07:25 uur

 

Met Met een nagloeiend hoofd van een prachtige zomerdag, schrijf ik dit in de vroege vakantie ochtend op. ...Want mooie dingen moet je delen. En de dag van gisteren was heerlijk.

Samen met lieve vrienden en heel veel grut beleefden we een "Waterlandse dag". Dus een beetje spelevaren met de fluisterboten van familie John en veel taart eten.

Een Hollandse dag.We roken zoet hooi en sappige graslanden. Zo lekker.  En gingen op zoek naar een 'uitspanning' verscholen achter riet en robuuste huizen. Helemaal in Zuiderwoude...in de achtertuin van Amsterdam...  bij Theetuin en theeschenkerij 't Einde.

Alles bij 't Einde is prachtig...de inrichting, de bediening in de vorm van zachte pubers, de taarten, de eigenaresse Erigone Koolen, het uitzicht over schapen en het kabbelend slootje en de ligging...Helemaal 't Einde!

De jongens vlogen gelijk het weiland op , op zoek naar ingredienten voor een toverdrank ( inmiddels bezig aan Harry Potter II) en wij "grote mensen' zaten aan een tafel en bekeken de wereld en zagen dat het goed was.

Mijn favoriet bij de www.ttuin.nl ?

Voor de kinderen natuurlijk de ouderwetsche plakken brood met hagelslag (zo hoort het)

En voor mij; ALLES ! En dat wil wat zeggen want een verwend nest als ik is heel kieskeurig...;-)

espana 053 by you.

En ik kan weer koken en bakken...Iedereen weer blij!

Anna-Maria
op zondag 05 juli 2009 om 16:28 uur

 

eerste keer koken in oven by Puur Amsterdam Evenementen.

Mijn keuken snort op volle toeren.

Ik heb al helemaal mijn draai gevonden...deze week een heerlijke pizza (zie boven). Het zondagochtend ontbijt had een heus ei erbij.

Ja...vanaf nu komen de jongens niets te kort. Alexander helpt een handje met zijn moestuintje bij tante Bea. Sla, sla en nog eens sla.  We komen de zomer wel door...zonder koelkast, tv, pc, video, vakantie...

En anders kunnen we nog altijd aan de BBQ. Inspiratietijd voor de sterke maag.

Noem het een soort bevrijdingsdag...eindelijk gipsvrij!

Anna-Maria
op woensdag 10 juni 2009 om 13:04 uur

 

gips eraf! 013 by you.

En Alexander heeft de weeddenschap niet verloren of gewonnen...het was de zaag EN de schaar.

en dit was voor...let vooral op de GOTHIC combi van kleuren.

gips eraf! 011 by you.

Mijn mannen

Anna-Maria
op zaterdag 25 april 2009 om 15:21 uur

 

mijn mannen by you.

Maar ze voetballen zo lekker Mama...

Anna-Maria
op zaterdag 14 maart 2009 om 01:25 uur

 

maar ze voetballen zo lekker, Mama by you.

Het is eindelijk weer goed gekomen....leer hiervan!

Anna-Maria
op zaterdag 14 februari 2009 om 11:41 uur

 

Bij plaatselijke fotoboer...verzekering betaalde...mag nieuwe camera uitzoeken by you.

De logstilte duurde en duurde.

Ik kwam erachter dat ik zonder camerabeelden toch niet spontaan iets kon schrijven over belangrijke personen als Wilders of nog belangrijke onderwerpen als bijvoorbeeld het rookverbod...

Bij mij gaat het toch vaak over de verbazing van het leven van alle dag. dingen die ik tegenkom op de hoek van de straat of op de rand van de bank. Daarvoor heb ik een camera nodig. Niet de brute Eos die ligt te verstoffen in het dressoir....Nee , een kleine camera van weggooi kwaliteit die na een jaar al kapot is.

Een paar maanden geleden was het weer eens zover. Camera kapot, tijd voor een nieuwe. Een onbedwingbare kracht van boven riep mij tijdens het aankopen toe; VERZEKERING, VERZEKERING!

En dat was een schot in de roos. Amper 90 minuten later gebeurde er dit;

Floeps, krak, lens kaduuk...

Vijf voor vijf op de zaterdag stond ik alweer oog in oog met de beste man en bracht ik mijn camera terug. Sinds gisteren ben ik weer heel. eindelijk weer compleet. camera in de aanslag en natuurlijk weer een nieuwe verzekering a 80 euro ( Ja mevrouw, deze verzekering is alleen maar geldig voor deze camera )

En weer een nieuwe verzekering... by you.

Blij dat ik er weer ben. Want foto's maken met je mobiel is maar laf.

En de hobby van Alexander...Iemand enig idee wat je hiermee kunt?

Anna-Maria
op donderdag 05 februari 2009 om 02:06 uur

 

frobel alex 032 by you.

Dit is een wonder...kan geen nintendo DS of Wii tegenop. Nieuwgierig? Klik door....

frobel alex 028 by you.

Men neme een papiertje, een schaar en het belangrijkste: FANTASIE!

En dan maak je van een hondje twee mannetjes....toch?

Voetbal plaatjes maffia.

Anna-Maria
op donderdag 05 februari 2009 om 02:03 uur

 

voetbalplaatjes maffia by you.

Pure adrenaline voor de echte verzamelaars.

De strijd om de voetbal plaatjes is weer losgebarst. Het strijdtoneel is de ingang van de Albert Heijn in Aalsmeer.

"Toe Mama" Met smekende blik kijkt hij me aan. "Mag ik nog even naar de supermarkt?" Met tegenzin draai ik de auto weg van het schoolplein en rij niet naar huis. Nee, ik rij naar een tochtige hoek met een automatische schuifdeur en flink veel concurrentie.

Mijn zoon heeft namelijk een nieuwe hobby; bedelen!

Eindelijk heeft hij geluk...Normaal is het niet handig om te klein te zijn voor je leeftijd. Maar bij deze missie is het juist geen handicap.

Tien minuten lang zit ik in de auto en zie hem loeren en smeken. Soms komt er een medewerker naar buiten die de kudde fanatieke verzamelaars weer achter de getrokken lijn zet. "Achter de lijn blijven jongens, anders gaat de deur niet meer dicht". Na tien minuten toeter ik hem weer naar mijn achterbank. Het is zat zo.

De oogst is xc3xa9xc3xa9n lullig zilverkleurig pakje. Maar voor hem is het puur goud.
jelmer 89 stuurt een brief! Met plaatjes!

Dit ontspoort totaal ..dat zie je zo. Terugblik Kerst 2008. Oftewel The Dutch Soprano's.

Anna-Maria
op donderdag 08 januari 2009 om 22:58 uur

 

?! by you.

Kerstdiner.

Daarom hou ik zo van mijn lief...hij is beter in het knutselen van een verjaardagstractatie dan ik...

Anna-Maria
op donderdag 08 januari 2009 om 22:53 uur

 

Twittervraag...mijn lief werkte hier vanavond een uur aan...wat is dit? by you.

Dit is een secuur werkje, vergis je niet. 

Ook op het verlanglijstje...naast Mario, Sonic en ander game geweld. Graag ook harige tieten Sint!

Anna-Maria
op donderdag 27 november 2008 om 15:02 uur

 

harige tieten by you.

Dezelfde blokker waar we een smurfen cd hebben gekocht met het bekende lied Smurf is Smurf! La la la la laaaa Bij thuiskomst was men vergeten de CD er in te stoppen. Gelukkig maar....

Zondag gevoel.

Anna-Maria
op donderdag 27 november 2008 om 15:00 uur

 

sneeuw in aalsmeer by you.

Omdat Edward de allerliefste jongen op aarde is...

Anna-Maria
op dinsdag 11 november 2008 om 02:34 uur

 

Edvard Grieg's "Jeg elsker deg"

Omdat hij altijd me snapt. Ook al snap ik het zelf niet gelijk.

Het werd geen gitaarles maar...topsport!

Anna-Maria
op vrijdag 07 november 2008 om 20:47 uur

 

Eerste keer schaakclub by you.

Alexander's handgebaren werraadde een Zuid-Italiaanse opa.

De eerste schaakles verliep precies zoals ik dacht. Hij gebaarde woest en spoog zijn gal over het grote onrecht.Een mooi proces om van dichtbij mee te maken.

De laatste partij vanavond eindigde fataal. Alle andere kinderen waren allang vervangen door grote kinderen van rond de vijftig. Alleen Alexander speelde een bloedstollende marathon partij tegen de zoon van de leraar.

De laatste seconden van Alexander vlogen om.Tik, tik, tik. Eerste keer met een tijdklok en totaal vergeten de klok om te zetten naar de tegenpartij. Stom, beginners domheid...Verloren dus.

Tik, tik, tik. Ik zag bij elke seconde.Alexander's hoofd veranderen van kleur. Eerst babyroze en toen bloeddorstig rood. Precies zoals ik dacht. Dit is zijn sport.

Over twee weken weer.

Zieke bankhanger.

Anna-Maria
op donderdag 06 november 2008 om 00:26 uur

 

Zieke Bankhanger bij club sinterklaas by you.

Deze ochtend gingen we samen terug in de tijd.

Kinderachtige filmpjes, even weer met z'n twee. Ik schuifel met fruit en drankjes tussen keuken en bank. Hij stoot twee keer de thee omver. Gehannes, gehang. Ouderwets. Net als toen.

Wat gaat alles toch snel. Stop de tijd!

Vorige week zat ik drie dagen op Texel en zag ik het heilige licht...Ik moet mijn leven niet volproppen met geren en gevlieg. Nee...ik moet het juist tergend traag maken. Te saai voor woorden. Rust en regelmaat. Voorspelbaar. Hoe gaat me dat lukken? Help me!

Papa weet de weg

Anna-Maria
op donderdag 25 september 2008 om 07:04 uur

 

Alexander_mantel

Alexander lijkt op mij.

Ik herken in hem mijn sterke kanten en mijn valkuilen. Het leven is niet xc3xa9xc3xa9n lange rechte weg...er is teveel moois langs de kant.

Hij geniet met volle teugen.

FOTO'S VAREN FRIESLAND

Mijn jongen groeit als kool.

Anna-Maria
op woensdag 27 augustus 2008 om 22:04 uur

 

arthur mantel jarig by you.

Wel drie keer werd hij deze week acht.

De jongen met de allerliefste lach van de hele wereld. Mijn voetbal kunstenaar.

Nog maar zo kort geleden had hij amper de kracht om een blok hout in twee te splijten.

Nu heeft hij grote tanden en de inborst van zijn lieve vader. En dat is mooi.

Arthur Mantel 8 jaar by you.

Bootje varen. heel therapeutisch voor mensen zonder rust in het lijf.

Anna-Maria
op maandag 28 juli 2008 om 16:43 uur

 

Schoonzus Bxc3xa9atrice Mantel-Prouteau en zwager Jacco gaven ons zomaar hun boot te leen.

Vier dagen lang zwierven we over plassen en rivieren. Flinke stukken want we hadden een plan; Aalsmeer- Muiden, Loosdrecht, Vinkeveen en dan weer terug.

Er was alleen een maar. Boot paste niet richting het stroompje naar Vinkeveen. Dan maar flexibel via Diemen( mooi), Amsterdam Zuid-Oost ( aaah) en uiteindelijk Oudekerk aan de Amstel (overnacht naast oude joodse begraafplaats) naar huis. De jongens stonden  met de Nintendo Ds en oplader aan de rand van het schip tijdens het aanleggen. Maar dat zegt niets. Ze hebben het fantastich gehad (foto's) en Arthur durfde eindelijk in het water te springen.

Waar is die waterrat van toen gebleven?

onder; "De wilde haren mannen"...Edward en Alexander.

Vaarvakantie over de vecht 063 by you.

Mijn rug is in de knoop...maar het was het waard. Je wordt toch maar xc3xa9xc3xa9n keer #@%* jaar.

Anna-Maria
op maandag 30 juni 2008 om 22:58 uur

 

Foto's en filmpjes en woorden volgen nog. Mijn verjaardags happenings moeten altijd even rusten en rijpen. Het was dit jaar raarder dan ooit.

Alexander krijgt ook een zomervachtje...

Anna-Maria
op maandag 30 juni 2008 om 22:36 uur

 

Alexander werd geknipt toen ik op weg was naar Zwolle met Marina.

Had er dus geen grip op. Moet het maar gewoon laten gebeuren en vertrouwen op mijn familie.

klik hier voor het resultaat

Wisselkinderen...waar zijn die grobbebollen gebleven?

Anna-Maria
op maandag 30 juni 2008 om 22:29 uur

 

Wie is dat kind daar?

Minimaal twee keer per dag vergis ik me en denk ik dat een vreemde  zich in mijn territorium begeeft. Raar dat haar zoveel kan veranderen.Hij is nu groter, zijn tanden zijn langer en zijn frons nog dieper.

Maar als dit is wat hij wil...dan heb ik er vrede mee. Maar dan  niet gaan zeuren oren  verbranden. Daar heb je met lang haar namelijk geen last van...

 

Morgen komt de schaar. Arthur wil een jongenshoofd.

Anna-Maria
op donderdag 26 juni 2008 om 22:33 uur

 

Ben zo dol op zijn dikke haar, goudgeel vol voetbal modder.

Morgen de eerste dag vakantie.  Vanaf morgen dus tijd voor een zomervacht. Vroeg op en een half uur in de auto op weg naar tante Diana. Denk niet dat ik hem kan overtuigen. Het voetbal natuurlijk lekkerder zonder een warme nek.

Laatste dagen school...maar eerst nog even zwoegen voor het laatste dictee.

Anna-Maria
op maandag 23 juni 2008 om 23:47 uur

 

Arthur lijkt op zijn vader. Gelukkig maar.

Samen de lijst met woorden afwerken.Huiswerk op je zevende. De spoken, de neven, de kluizen, de sluizen, de smoezen. Zwaar werk. En het helpt al ook niet als je kleuterbroer meeleest en je opjaagt.

ook weer "in the pocket" en dan ontmoet ik ook een droom van vroeger.

Anna-Maria
op vrijdag 13 juni 2008 om 13:18 uur

 

Sme_069

Ooit was dit mijn droom!

Met Lars en Marjan een fijn rondje 'sloepen'.

Anna-Maria
op maandag 02 juni 2008 om 21:45 uur

 

Collage7

Natuurlijk klopte alles weer.

De hapjes, het gezelschap, zelfs het weer...waterig zonnetje tijdens het varen/ spectaculaire onweersbui tijdens het eten. Ons doel was Ottenhome. Een vaartocht lang verheugen op dikke frieten en BBQ aan het water.

Pech voor ons. Fortis heeft de tent net voor tien miljoen gekocht en het kan niemand wat schelen.

Om de woorden van de bediening even aan te halen "We hebben net twee groepen gehad en de kok heeft de keuken gesloten. "Op zaterdagavond! Om kwart over zeven.!

Het verhaal gonst dat binnenkort de boel plat gaat en er schattige appartementjes in het water worden gebouwd. Maar waar moeten al die mensen dan eten? Mijn advies. 

Zalig eten, blozende meisjes in de bediening en de beste zalm ooit!

Eerste filmpje van mijn solex avontuur. Rode vlekken in de nek en rode wangen. Zeker tien kilometer per uur.

Anna-Maria
op zaterdag 24 mei 2008 om 01:00 uur

 

Waarom nou weer dat gevloek he?

de foto's

en dan heel hard meezingen...ook de hoge tonen graag. Zo lekker.

Anna-Maria
op zaterdag 24 mei 2008 om 00:27 uur

 

Ongewoon

Anna-Maria
op dinsdag 20 mei 2008 om 00:07 uur

 

Collage16

Gewoon eens een dag samen.

Geen versnippering.Geen ruis. Geen moeten of willen. Gewoon samen en verder niets. Dat is nu echt...echt nodig.

Dit maak je niet mee tijdens een all-inclusive ***** in Verweggistan.

Anna-Maria
op vrijdag 18 april 2008 om 13:40 uur

 

We vetrokken van 'landje' naar 'landje'. De grond was nog rijk. Geen barst , bijna geen hagedis gezien. Toch heel anders dan in mijn herinnering. Een avontuur dat wel in mijn geheugen stond gegrift maakte Arthur en Alexander gelukkig ook nog mee: achterop het karretje bij Ome Jantje!

Nog meer fotos zien? HIER!

We zijn nu al weer een paar dagen thuis. Langzaam verval ik weer in oude gewoonten. goede voornemens vervagen. Te lang werken, te kort dag voor eenvoudig geluk, tijd tikt snel.

Ik moet proberen het gevoel van daar te behouden. Rust, focus en langzaam aan. Ik ga het proberen. Over een weekje krijgen we de sleutel van het nieuwe huis en kan de verbouwing beginnen. Nog een druppel in de emmer.

Bezoek aan het geboortehuis van Opa Antonio Giannattasio. " Hier leefde Opa jongen...maar toen was het niet zo druk. Heel onbegrijpelijk"

Anna-Maria
op dinsdag 15 april 2008 om 17:00 uur

 

Aan de hand van opa Antonio terug in de tijd. Bezoek aan de geboortegrond Statte in Zuid Italie

Anna-Maria
op maandag 14 april 2008 om 21:23 uur

 

Zuid_italia_051

Opa Antonio liet zien waar hij als kleine jongen werkte en speelde.

Hij plukte voor ze amandelen uit de boom. Klom ravijnen en  grotten in.  Nam ze mee langs familie en peetvaders en leerde ze dat zwerfhonden niet zielig zijn.

Een leven rijker smakte het vliegtuig ze vandaag weer op Hollandse bodem.

Denk dat ik zo snel mogelijk alles op Flickr en You Tube ga zetten. Want anders lijkt het echt een droom.

Samen met je broer een beker winnen. Hoe trots kan je zijn?

Anna-Maria
op donderdag 13 maart 2008 om 22:12 uur

 

De mooie wereld van Alexander ( draaikolk...maar dat zie je toch zelf ook?)

Anna-Maria
op donderdag 13 maart 2008 om 10:05 uur

 

Img639

Over de dingen die voorbij gaan...het ochtend ritueel anno 2008

Anna-Maria
op zondag 09 maart 2008 om 15:59 uur

 


Halen Arthur en Alexander hun school op tijd? from Slijterijmeisje on Vimeo.

Altijd maar haasten. Schoenen kwijt. Brood oud. Tassen vol schimmel. Autosleutels verstopt.

Fijn dat Meisje van de Slijterij een mooie herinnering heeft gemaakt aan deze tijd. Nog even en twee lange slungels stappen gewoon zelf op de fiets en vergeten te zwaaien. De muziek is mijn eigen jeugd herinnering. Ik probeer hiermee Arthur en Alexanderde melodie van de Italiaanse taal te laten voelen.

De woorden ben ik pas deze week mee begonnen. Elke avond twee.  Casa, cane, strada,fratello en natuurlijk het hele belangrijke 'bo' (= o.a. weet ik veel... uit te voeren met opgehaalde schouders en armen die machteloos naar de hemel reiken).

Hij mocht kiezen; of naar de Arena om Ajax te kijken of naar zijn favoriete museum...het werd NEMO (natuurlijk)

Anna-Maria
op woensdag 05 maart 2008 om 23:42 uur

 

Soms heeft een mens dat nodig...een goed gesprek met zichzelf.

Zondag ging ik met Alexander naar Nemo. Hij zwierde en zwaaide van de ene hoek naar de andere. Zo herkenbaar. Hij genoot van alles en verbaasde zich over het leven.

En weet je wat zo mooi is? Dit is nog maar het begin!

Morgen, zondag 2 maart...de Nederlandse Soprano's op RTV Noord Holland. De familie Giannattasio.

Anna-Maria
op zaterdag 01 maart 2008 om 13:56 uur

 

Antonio_giannattasio

Mijn vader Antiono Giannattasio ( al eerder geplaatst bij de log spaghettiflat)

Gisteren een bericht op deze log:

Ciao Anna Maria,

wat leuk dat ik dit nu tegenkom!
ik ben een van de makers van de documentaire en we zijn op dit moment ook met het boek bezig!
a.s. ZO 2 maart wordt de film op RTV NH uitgezonden, om 10, 14, 16 uur, je nichtje + neef Mina & Pierino zijn daarin te zien!
Mail me als je wilt en ik laat je een copie van de docu versturen!
veel saluti & tot snel!

Daniele Tasca

Stapels foto's liggen achter mij op de vensterbank om ooit ingescand te worden. Vrouwen met hoog haar en hakken. Mannen met slaapkamerogen en borsthaar. Tweedimensionaal, Dat is jammer. Je ruikt de tomatensaus en aftershave niet, Je oren doen niet pijn van de hoge stemmen en lage bassen.Je wordt niet meegenomen in Soprano-achtige ontwikkelingen en ruzies. Gelukkig zijn er mensen die vervlogen tijden chronologisch achter elkaar zetten en analyseren. Goed voor een frisse blik op het oer-gevoel en hopelijk een ontmoeting met de mensen van toen

Ik ben benieuwd Daniela Tasca. En kom gauw eens op visite!

TIJD OM OMA DIENTJE TE VERWENNEN. DUS OP NAAR DE BALLENBAK!

Anna-Maria
op vrijdag 01 februari 2008 om 22:45 uur

 

Oma werd 84.

"Oma vond je het niet te druk in de ballenbak."

"Ach welnee. Juist leuk toch"?

De foto's van de verjaardag van oma.

Ajax-AZ...as we speak

Anna-Maria
op zondag 13 januari 2008 om 15:16 uur

 

Ajaxaz_kijken_002_2

Oudste leeft voor voetbal. Jongste zit zijn tijd wel uit.

Het staat nu 6-1

EN TOEN KEEK IK HEM AAN EN HET KWARTJE VIEL...KORT HAAR STAAT HEM BETER EN IS OOK GOED VOOR ZIJN EGO!

Anna-Maria
op woensdag 19 december 2007 om 01:47 uur

 

Collage18

Tijdens de overgang van kerstknutselen naar de wedstrijden zaklopen op school bekeek ik hem extra scherp...

En toen zag ik dat het niet meer kon. De broers lijken te veel op elkaar. Dat is niet goed...en kort haar maakt snuggerder xc3xa9n je gaat er ook beter van voetballen.

Vandaar.

EERSTE KEER OP ECHTE SCHAATSEN

Anna-Maria
op maandag 10 december 2007 om 19:11 uur

 

Collage1_7

Hij lijkt zo stoer...maar zijn hartje is zo klein.

Alexander heeft altijd het hoogste woord en zingt de mussen uit de bomen. Maar als het tegen zit dan sabbelt hij z'n jas kapot en komen er alleen maar  kleine piepjes uit z'n mond.

Gisteren een stralende dag lang op de schaats. Eerst op vers gekochte babyschaatsjes a acht euro. Na de sinas toch de stap naar het echte werk. Nog even en dan is mijn kleuter alweer zes. Maar deze zondag mag hij nog even piepen.

MANTELPOWER! EEN NIEUW NEEFJE ERBIJ. WELKOM LUKE MANTEL!

Anna-Maria
op zaterdag 24 november 2007 om 22:51 uur

 

Collage13_1

Dat was schrikken vorige week tijdens Ajax-Feijenoord.

Natuurlijk wisten we dat Sint Maarten de dag was dat Schoonzus Mabel zou bevallen. Plots was daar een paniek telefoontje, gegraai naar jassen en een leeg huis.

Inmiddels zijn we een week verder en zijn de zorgen de wereld uit. Luke Mantel is gezond en lekker thuis. Trotse papa Nick laat het hummeltje zien en Mabel dept zorgzaam het ontstoken oogje schoon.

Welkom lief Neefje, welkom in deze mooie wereld.

DE FOTO'S

SUCCES MAARTJE....NOG EEN PAAR WEKEN EN DAN ZIJN JULLIE MET Z'N DRIETJES

Anna-Maria
op zaterdag 24 november 2007 om 22:37 uur

 

Collage12_1

Het woord galmde maar door mijn hoofd. PRIORITEITEN.

Daarom ging ik vrijdag niet rechtstreeks vanuit de file richting kantoor maar draaide de auto naar dat lieve meisje met die bolle buik; Maartje Weekhout.  Een springerig vlindertje dat ooit in mijn leven kwam als stagaire.

Ik wilde haar nog even zien voor de BIG BANG. Trots liet ze haar huis vol liefde zien. Natuurlijk was het huis net zo leuk en creatief als de bewoners. Hoogtepunt was de versierde boomstam a la Maartje in de babykamer.

Een heel gelukkig kindje dat Maarten-Maartje kindje op komst...Succes jullie daar!

DE FOTO'S

ZO DE OUDE ZONGEN, ZO PIEPEN DE JONGEN

Anna-Maria
op vrijdag 23 november 2007 om 23:35 uur

 

Afbeelding:Jan Steen Vrolijke huisgezin.jpg

Ik zag bij de HEMA een boekje liggen over tafelmanieren voor kinderen. Lijkt me geen succes...

KAN HIER ZO ONTZETTEND BLIJ VAN WORDEN.

Anna-Maria
op dinsdag 23 oktober 2007 om 22:15 uur

 

Michiel_1

Hou zo van de leukste striptekenaar van Nederland.

ALEXANDER IS MIJN BLINDE VLEK

Anna-Maria
op vrijdag 05 oktober 2007 om 00:13 uur

 

Ik wist dat liefde groot kon zijn.

Maar nu ik kinderen heb weet ik dat liefde groter en sterker is dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.

Liefde maakt blind.

Zo merkte ik vorige week dat Alezander feiloos bij Kroko LoKo ( een soort memory) de uil wist te vinden. Een typisch geval van spieken en liegen. Ik vroeg streng hoe dat kon.  Stralend en goudeerlijk keek hij me aan en zei "Gewoon Hersens".

Ik geloof hem op zijn woord...gevaarlijk. Hier een filmpje uit mijn oerlog-tijd sept  2005. Toen vond ik hem ook al zo geweldig. let op de "Eiliemakerij"

ZOMAAR UIT DE LOSSE POLS

Anna-Maria
op maandag 01 oktober 2007 om 07:32 uur

 

Poeremetator_1

Mijn hart bloedt omdat Arthur een gruwelijke hekel heeft aan lezen.

"ik haat lezen mama"

Gelukkig delen we onze liefde wel voor de spyrograaf

DURF TE ZEGGEN DAT DIT EEN VAN DE MOOISTE MOMENTEN VAN MIJN LEVEN WAS

Anna-Maria
op maandag 24 september 2007 om 11:08 uur

 

Collage_15

Deze log is er niet voor niets.

Zaterdagmiddag beleefde ik  echt een van de mooiste momenten in mijn leven. Mijn lief naast me, de kinderen die elkaar geweldig vinden en een rode boot die harder gaat dan de rest.

En Amsterdam in september.

DE VOETBAL KONING

Anna-Maria
op donderdag 20 september 2007 om 23:45 uur

 

Bloedserieus die vaders langs de lijn.

Je kent het wel...beste stuurlui. Arthur is nog steeds onafscheidelijk van zijn bal. Hij kijkt voetbal dvd's, speel op de play station voetbal en traint twee keer per week en dan wedstrijd op zaterdag.

Vorige week dinsdag kon ik eindelijk eens mee. Natuurlijk wonnen ze door mijn kleine Huntelaar 8-2. Vijf goals van mijn bloedje, waarbij ik de wave deed. In m'n uppie.

Even voorstellen...

NOG MEER TEXEL

Anna-Maria
op donderdag 20 september 2007 om 23:00 uur

 

Texel_collage

Snoeiharde wind, open haard, een diep bad en een schoonmoeder met snert. Wat wil je nog meer?

MORGEN ALWEER ZEVEN

Anna-Maria
op maandag 20 augustus 2007 om 22:01 uur

 

Zometeen hangen Edward en ik de slingers op.
Hij wordt groter. Krijgt z'n eigen gedachten. Dit jaar ging zo snel.
Niet meer voorlezen uit beertje pipeloentje, niet meer zoenen in het openbaar. Wel samen aan tafel de voetbaluitslagen lezen en namen als Bakircioglu proberen uit te spreken. Soms verlang ik naar de intimiteit van toen. Maar ik wissel het graag in voor de trots en bewondering van nu.
Kwam dit bericht gisteren tegen op internet!
bericht van 21 april 2007
Arthur Mantel...6 jaar onthou deze naam..... over 12 jaar speelt hij in het eerste van Ajax
nee, is niet mijn zoon ( heb 2 dochters) maar xc3xa9xc3xa9n van de jongetjes die ik train op woensdagmiddag. Dit jongetje heeft al zo veel techniek en inzicht dat je nu al kan zien dat dit een toppertje gaat worden. Hij zit ook uren lang voetbal video films van Cruijff e.d te bekijken en gaat daarna op straat alles nadoen.....Geweldig
Zie je dat ik gelijk heb?

EEN HALF RONDJE POEL

Anna-Maria
op woensdag 15 augustus 2007 om 21:08 uur

 

Collage_10

Niet op vakantie

Lege schappen in de supermarkt van Kudelstaart.  Iedereen is weg.  De kinderen zijn opstandig : xe2x80x9cWaarom gaan wij niet naar het buitenland mama? Friesland of zo ?"

Alexander fietst net een maand. Tijd voor de eerste tocht. Aalsmeer-Leimuiden- 

6 km en

vice versa. We deden er VIER! uur over. Bijna geen tegenligger tegengekomen maar moesten constant stoppen.  Kon niet anders... hij had steeds jeuk aan zijn neus.

VANAF NU IS HET NOOIT MEER HETZELFDE, Z'N GEZICHT IS BABY-AF.

Anna-Maria
op zaterdag 04 augustus 2007 om 22:23 uur

 

Arthur_mantel_1

Bij een van zijn beste sprongen gebeurde het...

Samen keken we naar z'n spiegelbeeld.

Hij trots.

Ik ook.

Want hoe vaak raakt je knie je mond nog als je groot bent?

Melktand_eruit

ATARI, the real thing

Anna-Maria
op woensdag 01 augustus 2007 om 08:31 uur

 

Atari_1 "

Vandaag alweer een dag vrij!

Onverwacht en daarom 'n echt kadootje.

Arthur is de vroege vogel van de familie en maakte me wakker met herkenbare bliepjes van Atari.. Een nieuwe wereld voor hem, een oud verhaal voor ons.

In de schappen zag ik  de Atari joystick mxc3xa9t alle evergreens liggen. Combat, ping pong etc."Leuk om weg te geven"dacht ik . Tot ze het spel vorige week achter in een kast tegenkwamen....ze snappen de lol.

Niet agressief, eenvoudige score en wachten op je beurt. Alexander is inmiddels ook wakker en samen lachen ze zich suf.

En dat allemaal voor 5 euro bij Zeeman.

EINDELIJK DE DOCHTER DIE IK ALTIJD AL WILDE, O NEE... NU KLINKT HIJ WEER ALS EEN BOUWVAKKER

Anna-Maria
op donderdag 26 juli 2007 om 23:39 uur

 

Alexanders stem is kapot; keelonsteking.

Ik kan het niet helpen, maar het is gewoon woest aandoenlijk. Dat hoge gepiep en die hese woordenwaterval. Dit filmpje heb ik sinds gisteren wel twintig keer bekeken op het werk. Het is al erg moeilijk weer lange dagen te maken na een vakantie. Maar zo'n filmpje maakt het dragelijker.

Die lach, die ogen die soms kijken. En dan die stoere broer Arthur ernaast die cool zijn haren probeert weg te schudden zonder handen. Wat mijn hart vooral doet overslaan is de blijheid met elkaar.

Ik wist het wel. Het wordt gewoon elk jaar leuker met ze.

ALTIJD SCHRIKKEN ALS JE PLOTS EEN HOOPJE MENS TEGENKOMT WAAR JE HET NIET VERWACHT

Anna-Maria
op dinsdag 10 juli 2007 om 18:24 uur

 

Altijd_anders_1

Ajax seizoen is weer begonnen

Anna-Maria
op zaterdag 07 juli 2007 om 12:59 uur

 

Ajax_seizoen_is_weer_begonnen

Zaterdagochtend, ik sjok naar mijn werk.

Onderweg zie ik twee rood-witte jongens en een bal.

Afscheidskus mag niet meer.

Toch  laat hij de zon extra schijnen.

SCHROMPEL ( oftewel Bokito handen)

Anna-Maria
op zondag 03 juni 2007 om 22:22 uur

 

Recept_antonio_giannattasio_2007_003

uren weken

water smeken

...hoogtepunt vakantie Alexander, uren alleen in bad

GELUK

Anna-Maria
op zaterdag 02 juni 2007 om 14:54 uur

 

De hele week was ik onoverwinnelijk.

Ik rende, vloog, schaterde en regelde. Een paar keer zag ik de afgrond maar kon nog net op tijd bijsturen. Het voelde aan als een bal in een flipperkast en ik genoot van elke feest-seconde.

Vandaag een hele dag thuis en het lijkt wel of ik een de belichaming ben van de omgekeerde evolutietheorie. Ik schuifel en het lichaam kraakt. Lopen en denken gaat traag. Wat slim is de natuur toch.

Daarom vandaag een dag vol geluk: Kibbeling in de koelkast, opruimverbod, overval op de Bart Smit en schotels vol koekjes bij de thee en zaterdagkrantjes. Even bijkomen.

OOGSTFEEST OP GOEDE VRIJDAG

Anna-Maria
op vrijdag 06 april 2007 om 21:07 uur

 

Jump

Vandaag hoorde ik wel zes nieuwe liedjes.

Een mooie oogst. En dan heb ik het nog niet eens over de bloemenzee, de lieve woorden en de ogen die mijn hart doen bonken.

Wat een goede vrijdag.

SCHOONHEID ZIT VAN BINNEN

Anna-Maria
op dinsdag 03 april 2007 om 07:39 uur

 

Deknappefamilievan_annamaria 

De collage geeft een mooi beeld van de wereld van een vijf jarige, met fototoestel.

Alexander was gisteren de hoffotograaf tijdens de verjaardag van mijn vader. Mijn vader werd 65 jaar dus regelde ik een varende bus en een heerlijke catering. Ik was al in Amsterdam op de boot gesprongen.

Eenmaal in Amsterdam Noord, kon ik mijn familie van verre zien aankomen. Jong en oud. Kleurig en verre van stil.

Het werd een mooie tocht.

DE KOEKJES-ETERS

Anna-Maria
op dinsdag 20 maart 2007 om 11:40 uur

 

Dekoekjeseters

Slappelingen zijn het.

Na de patat-generatie en generatie X, is het nu hun beurt.

Een ontbijt met warme melk en zompige koekjes, een voetenbad en als toetje computerspelletjes en pyama-dag. Waar moet dat heen?

Voetenbad_1

WK '74

Anna-Maria
op vrijdag 16 maart 2007 om 22:50 uur

 

Gisteravond pas om half twee thuis.Vandaag extra vroeg op.

Op de bank lag een bijzonder kado voor de jongens.

Nog voor school begon zagen we samen Jongbloed, Rep, Rensenbrink, Cruijff, 'de Kromme' en Michels verliezen.

Wie heeft er nou gelijk?

KIEKEBOE

Anna-Maria
op dinsdag 06 maart 2007 om 11:34 uur

 

Kiekeboe

Nog maar kort geleden moest hij lachen om mijn kiekeboe.

Nu spelt hij tomaat en tekent tornado's. De eeuwige snotpegel droogde op. Hij is nu net zo lang als z'n oudere broer. Ik verbaas me over z'n gedachten en zijn lieve lach.

Wat hou ik van zijn onvoorspelbare karakter, zijn kwaadheid om onrecht en zijn onmetelijke liefde.

Laat het altijd zo blijven.

GELUKT!

Anna-Maria
op vrijdag 23 februari 2007 om 10:46 uur

 

nHandtekeningenjagers

Noem het voorkennis.

Gisteravond liep ik nonchalant met twee jongens langs het roodwitte lint. Ik maakte een praatje met de congierge en zwaaide naar de beveiligingsman. In barretje Hilton bestelden we appelsap en een plat water bij de open haard.

Het grote wachten was begonnen. Chipjes en nootjes werden besprongen door mijn  uitgehongerde duiven. Ze waren nuchter van huis meegenomen voor dit avontuur. Alexander tekende handen in zijn boekje, terwijl Arthur met zijn bekende frons hardpratende Italianen bespiedde. " Volgens mij zijn het boeven en hebben ze een bom." Wat lijkt hij soms op Geert Wilders.

Terwijl ik de twee drankjes afreken ( 10 hele euro's) ben ik mijn kleintjes kwijt.

Snel loop ik met tientallen rood witte trainingspakken de gang uit richting lobby en zie een stralende jongen omhoog kijken naar al zijn idolen. Links en recht lopen ze hem voorbij en ik weet dat hij dit moment altijd zal onthouden.

Het opperidool sjokt achterop. Hij kijkt op vanaf zijn mobiel en ziet hem staan.

" Mag ik je handtekening?"

"Mag ik die van jou dan?" 

Het opperidool verdwijnt richting zijn werk en de lobby is weer leeg.

" Dag Huntelaar" hoor ik zachtjes naast me.

MIJN STAD

Anna-Maria
op zaterdag 03 februari 2007 om 22:20 uur

 

Fietsenballet, levenslach, waterzon, mensenmolen, kauwparadijs, babelbabbel en grachtengrijns.

NIEUWE TIJDEN

Anna-Maria
op dinsdag 23 januari 2007 om 09:30 uur

 

Kalender

Kalender3_3 Al jaren verdelen we het leven over kleurige kalenders.

Ter verhoging van de voorpret en tijdsbesef.

We laten de tijd van kerstbomen, zwarte pieten en verjaardagballonnen achter ons.

Hallo tijd van sleutels, verhuisdozen, blauwdruifjes, verfen IKEA.

Ook zo'n zin in de Lente?

HARTPIJN

Anna-Maria
op zondag 21 januari 2007 om 01:35 uur

 

Onze voeten springen over de schooldrempel.

De regels zeggen dat ik hier niet meer mag zijn. De echo van de tweede bel sterft weg. De oudste gaat stuurboord, met een bezwaard hart. Hij houdt niet van ogen en aandacht. Hij ziet in zijn leven manshoge barricades maar zijn wil zal die slechten. Vrienden zijn belangrijker dan hijzelf.

Dat verhelpen we wel. Hij komt wel goed terecht.

Mijn kleuter gaat bakboord en is me al vergeten. Ik loop naar buiten en kijk naar hem door het raam. Hij vlindert en zijn lijf en mond staan niet stil. Het leven is mooi en zijn spiegelbeeld zijn grootste vriend.

Het nu is toen en toekomst tegelijkertijd.

Mijn gevoel maakt mijn hart bang. Mijn liefde kan hem niet eeuwig beschermen.

Alexander loopt nu al drie weken achteruit.

WE HEBBEN DE A !

Anna-Maria
op zaterdag 13 januari 2007 om 17:14 uur

 

Arthurmantelafzwemmen_1

PUUR 2007

Anna-Maria
op dinsdag 02 januari 2007 om 14:27 uur

 

Puuramsterdam_1

Een gelukkig nieuwjaar voor al mijn lieve loglezers, logvrienden, logfamilie en logidolen!

STRIJKER

Anna-Maria
op dinsdag 02 januari 2007 om 14:14 uur

 

Strijker

Dat was even schrikken...

Kom ik thuis na vier hele dagen Friesland; is er een strijker in mijn huis 'ontploft'

Dat is fijn.

ADEM IN...ADEM UIT

Anna-Maria
op woensdag 13 december 2006 om 11:58 uur

 

Boyrelaxing_1Ik hield een snikkende kleuter in mijn armen.

Hij prevelde aan een stuk door " het spijt me zo, het spijt me zo."

"Ik weet niet waar die donkere wolken vandaan komen, Mama."

Het is een zacht einde van een harde confrontatie. Op het hoogtepunt pakte hij driftig zijn camouflage kaplaarsen om de wijde wereld in te trekken.

" Veel plezier" riep ik hem na. "zorg maar voor je eigen eten en huisdieren"

tip voor deze kerst; www.relaxkids.com

Fantasiesprookjes waarbij je, je kleintjes weg kunt laten dromen. Niets zo mooi als je kinderen te laten vliegen in gedachten...ik hoor hem fluisteren " Ik ben vrij, ik ben vrij"

Maar nu nog van mij.;-)

AANDOENLIJK

Anna-Maria
op donderdag 30 november 2006 om 18:52 uur

 

Car

Niets zo aandoenlijk als een man en zijn auto.

of toch wel...twee mannen die blij zijn met een auto (en stiekem ZZ-TOP nadoen)

GEKRAS OP HET IJS

Anna-Maria
op dinsdag 21 november 2006 om 12:42 uur

 

Jaapeden

FIEN had gelijk.

Zondag waren we met lieve vrienden op de Jaap Edenbaan.  Voor Arthur was dit evenement weer bloedserieus...het moest harder, sneller, beter.

Alexander is zo anders. Hij ziet het leven als een constante xe2x80x98one man showxe2x80x99. Als een opperstalmeester regisseert hij de wereld. Hij vraagt aan ranke meisjes of ze pirouetjes voor hem willen draaien, hij praat me de hele wereld over z'n nieuwe ijzertjes ( " Zal ik je eens wat zeggen?") en is supertrots op z'n eigen schaatskunnen ("Wat kan ik goed schaatsen hxc3xa9 ").

Het was weer een mooie dag.

SINTERKLAAS IN AALSMEER

Anna-Maria
op maandag 20 november 2006 om 10:03 uur

 

Collage1_4

Stel je voor;

ZONDAGOCHTEND

Een nieuw huis een nieuwe plek. Geen open haard maar een radiator. Het mag wel niet, maar je doet het toch. Langzaam sluip je naar de laars die je gisteravond hebt toegezongen'

O Schrik; leeg!!...

Je sluipt weer terug en gaat zachtjes in je bed huilen. Niemand mag het merken. Wat hoor je daar? Mama sluipt je kamer voorbij met twee ingepakte boeken. Wat !?!  Je ziet haar hurken bij de lege laarzen en  zie je dat goed?  Ze stopt ze vol met de kadootjes. WAT IS DAT NOU?

Wordt vervolgd.

MOKKIE

Anna-Maria
op woensdag 15 november 2006 om 18:46 uur

 

Mokkie

Aandoenlijk.

Alexander is goed in mokken.  Amper twee turven hoog en toch lijkt hij tijdens z'n klaagzang meterslang. Ik smelt als hij weer begint tieren over onrecht en  dingen die volgens hem niet kloppen. Een sterk karakter, hou ik van. Zijn kwaadheid is echt, maar is gemakkelijk weg te blazen. Met een grap, een vraag of een goede mop.

Soms duurt het wat langer, maar nooit langer dan een week.

GOEDE BUUR

Anna-Maria
op woensdag 15 november 2006 om 18:43 uur

 

Goedeburen

De tijd tikt door.

We hebben nog viereneenhalve maand om het droomhuis te vinden. Tot die tijd zitten we op een bootje.

ZEGENINGEN

  • Je raakt niets kwijt,  want alles is binnen handbereik
  • De kinderen kunnen 's ochtend naar de neefjes (stuurboord) of oma en opa ( bakboord) zwaaien
  • Het weer is nog mild
  • Nog steeds geen internet, dus eindelijk weer eens een gesprek op de bank over de huidige politieke situatie in Nederland
  • Geen visite, we hebben maar vier stoelen
  • Geen oven= niet al te moeilijk koken

Eindelijk

Anna-Maria
op maandag 13 november 2006 om 10:10 uur

 

Wiebeltand

Maanden geleden begon het wiebelen.  Verlegen kijkt hij me aan " Jij bent de tandenfee he, mama?" " Natuurlijk niet." Ik probeer niet te lachen. " Dan moeten we de tand goed verstoppen want ik wil hem morgen meenemen naar school."

KNOFLOOKBOM

Anna-Maria
op donderdag 26 oktober 2006 om 15:27 uur

 

Knappefamilie

Knappe familie en huisvriend Keye. Avondje uit eten bij Pasta Vino. De meest lekkere SPAGHETTI AGLIO OLIO E PEPEROCINO die je kunt voorstellen.

Het is herfstvakantie en ik zit elke dag  met twee vingers letters te typen .

De kinderen zie ik slapend in bed of kauwend aan tafel. Familie, lieve vrienden en Edward zorgen voor de leukste uitjes. Zwemmen, vissen, voetballen...ze komen niets tekort. 

deze ochtend kroop ik bij ze in bed om ze met een knuffel wakker te maken. Ik vroeg aan Alexander met zachte stem. " Wat is beter? Mama een dag niet werken of  bij neef Max spelen?" Ik zou heel blij moeten zijn met het antwoord.

WATER EN VUUR

Anna-Maria
op dinsdag 24 oktober 2006 om 08:17 uur

 

Collage1_3

REGEN  -   VUUR   -    LIEFDE

Dit soort dingen maakt het leven langer.   Kijk ook op de filmpjes  hier en hier de tweede poging.

GROOT

Anna-Maria
op dinsdag 17 oktober 2006 om 13:56 uur

 

Pas bij het bekijken van de foto's valt het me op...

Ze zijn alweer anders.

Reflectie De hamsterwangen blijven, maar hij kijkt slimmer, bewuster uit z'n ogen.

Reflectie2

Gisteren als een kind zo blij met z'n nieuwe knuffel. Het kan nog net.

ONMISBAAR

Anna-Maria
op dinsdag 17 oktober 2006 om 13:52 uur

 

Collageplu

WAT IS EEN 'MOEDER DE GANS' ZONDER PLU?

SPRAKELOOS

Anna-Maria
op zondag 15 oktober 2006 om 07:38 uur

 

In een kolkend stadion zit een jongen bij zijn papa op schoot.

Gejoel, felle lichten, zoveel mensen.

Twee helften lang kruipt hij in z'n vader.

Hij juigt maar schrikt van z'n eigen piepstem.

Als mama thuis vraag hoe het was, kan hij alleen maar zuchten.

Sprakeloos.

En de dag erna nog steeds.

VOETBAL

Anna-Maria
op maandag 09 oktober 2006 om 09:10 uur

 

Collage_9

Ik herkende mijn kleine man niet terug.

Op het gras veranderde hij in een voetbalmachine.  Hij ging voor elke bal, snel, technisch...ik stond perplex aan de lijn.  Mijn hart zwol van trots.

In de rust kwam de trainer met hele goede aanwijzingen : " We moeten nu op het andere doel schieten he?" en " We gaan proberen een doelpunt te maken". De stand was toen 0-9 voor de reuzen uit Kudelstaart.

Ik hield mij in , maar schreeuwde toch meer aanmoedigingen dan de gemiddelde ouder. Het werd 2-12. Arthur was er blij mee.

Twee voetbal momenten . De strafschoppen/ De kleedkamer.

REMBRANDT TENTOONSTELLING

Anna-Maria
op donderdag 28 september 2006 om 16:20 uur

 

Rembrandt

Aan tafel ben ik geen orakel meer.

Tijdens het toetje haal ik altijd met veel bombarie de verse krant tevoorschijn en bespreken we de wereld. Bloed en ellende slaan we snel over. Mannen in uniformen en natuurrampen mogen weer wel. Veel Oooh's en Aaah's en ogen vol ongeloof.

Nu  Arthur in groep 3 zit wordt steeds moeilijker hem te verbazen. Hij weet steeds meer.  Mijn enthousiaste verhalen hoort hij soms schouderschuddend aan. " Weet ik allang hoor " Komt natuurlijk omdat hij al zo goed kan lezen. KLIK ( Filmpje 24 sec.)

Gisteren was hij mijn gids bij de Rembrandt tentoonstelling op school.  Een slappe hand in die van mij. Wat is hij toch klein vergeleken bij die lange lummels in z'n klas. 

Uiteindelijk keken we minutenlang naar een pentekening van een zwarte vogel. Mijn gids wist ook niet meer zeker of het een echte " Arthur Mantel" was.

CULTUUR

Anna-Maria
op donderdag 21 september 2006 om 09:25 uur

 

Olmenhorst

Frons, melancholie in de ogen...het leven is zwaar en moeilijk.

Voor het slapen bekijk ik altijd met de mannen de foto's van de dag.

"Waarom kijk je toch zo triest op deze foto?"

" Dat is juist een cool Rembrandthoofd Mama." 

Die verdomde cultuur-lessen ook op school.

Zet je trouwens maar schrap...volgend jaar is het de beurt aan deze piraat.

VISSERSLATIJN

Anna-Maria
op vrijdag 15 september 2006 om 21:23 uur

 

Collage3

Gegil, tomaatrode wangen en een kapotte hengel.

Eerst dacht ik dat een van de jongens in het water was gevallen. Arthur de jager had weer beet, maar de vis was zo gigantisch dat de draad spontaan knapte. Volgens de verhalen ( filmpje, 11 sec + kindergegil)  was het minimaal een Meerval van 58 centimeter.

Beste stuurlui, Opa Daddy, geeft adviezen ( filmje 11 sec) hoe je zoiets de volgende keer moet aanpakken.

SLUIPEN

Anna-Maria
op vrijdag 08 september 2006 om 07:16 uur

 

Arthur heeft zijn broer leren sluipen.

Elke ochtend hoor ik geschuifel en zachte fluisterstemmen. Een deur die opengaat en blote voetjes op de trap. Deze DVD lag voor twee euro bij de kassa van de C1000 en bleek het beste verjaardagskado ooit ( zelfs leuker dan de gameboy).

Ze bekijken wedstrijden die becommentarieerd worden door een vreugdeloze Toine van P." Een bevlogenere commentator had hun adrenaline helemaal doen pieken, dus ben ik wel dankbaar voor zijn gemompel.

Samen genieten ze van Zenden, Reiziger, Davids, Overmars, Kluivert en Waterreus. Allemaal ego's die op een zijspoor zijn gezet.  Michels en Hazes op de tribune.  De twee broers weten niet beter of de wereld is sinds toen niet verandert.

Ik loop slaperig de huiskamer in en speel het toneelstuk mee: " Mag dat zo vroeg in de ochtend Oranje kijken?"

Twee blije hoofden kijken me aan.

service van de KNVB:  San Juk,  Calulu, Arroz con coco ...

AND THE WINNER IS....

Anna-Maria
op maandag 04 september 2006 om 10:32 uur

 

Amsterdam  maakt me wakker en doet me dromen.

Ik ben het resulltaat van een verlegen Italiaanse gastarbeider en een Jordanese met een grote bek. Ze zagen elkaar en lieten elkaar nooit meer los.

Amsterdam Noord is mijn buurt. De van der Pekbuurt met straten vol kabouterhuisjes , ooit gebouwd met alle goede bedoelingen.  Lange dijken met rijen woonboten en huizen van hout. Supermarkten vol stoere vrouwen, versierd met watergolf of doek.

Ik voel in Amsterdam Noord de stad van weleer, zonder poeha of yupgebral. De rauwe waarheid is overal, of je het wilt zien of niet.

Natuurlijk zal het vlug veranderen. De wolkenkrabbers komen dichterbij en de snelle filmmensen knabbelen aan dit rafelrandje van de stad.  De echte Noorderling intergreert of wordt onderwerp van een reallife soap.

Ik geniet nog zachtjes van de rode bakstenen en zie in een middag meer puurheid dan twee weken thuis.

Mij overkwam namelijk hetzelfde als mijn vader: Ik werd verliefd op iemand van ver... zodat ik nu mijn dagen slijt  tussen koeien en Vinexwoningen.

Ver van de stad die mijn hart doet zingen.

Deze week te lezen op www.amsterdam.nl

TROTS

Anna-Maria
op zondag 03 september 2006 om 00:09 uur

 

Geachte mevrouw Mantel,

Hartelijk gefeliciteerd.

Namens de redactie van Amsterdam.nl mag ik meedelen dat u de schrijfwedstrijd xe2x80x98Versla uw wijkxe2x80x99 heeft gewonnen. Vanaf maandag kunt u de uitslag nalezen op www.amsterdam.nl.

Zoals beloofd ontvangt u van ons een passend geschenk. Om u deze toe te kunnen sturen, ontvang ik graag uw volledige adres.

Met vriendelijke groet,

Djoe Lan Tan

Redacteur www.amsterdam.nl en Intranet Amsterdam

MET 12 MANNEN OP STAP

Anna-Maria
op zaterdag 26 augustus 2006 om 12:52 uur

 

Verjaardag_1

EERSTE SCHOOLDAG

Anna-Maria
op woensdag 23 augustus 2006 om 09:44 uur

 

Schoolcollage

Het rook naar potloodslijpsel bij binnenkomst.

Eerste dag groep drie klinkt natuurlijk lang niet zo belangrijk als de eerste klas basischool.

Een echt eigen tafeltje, een telraam en een bord met lange lussen. Arthur wist niet of hij moest lachen of huilen. Schamerig keek hij rond...nieuw klaslokaal, nieuwe juf,  combi-klas met lange jongens van groep 4.

Een grote stap van de kleuterklas met poppenhoek naar lummels die " Zal ik je even tussen je ballen trappen, homo?" roepen.

De ouders moesten vertrekken en ik keek nog even om. Ik zag Arthur gebiologeerd naar het bord kijken. Geluidloos probeerden zijn ogen en mond de letters te herkennen.

ARTHUR

Anna-Maria
op zondag 20 augustus 2006 om 11:15 uur

 

Evenementenbeurs_058 

Morgen kennen we elkaar 6 jaar.

Hij leerde me wat onvoorwaardelijke liefde is.

En ook natuurlijk wat een brachiosaurus, tepelhoedje, driftaanval, ninja turtle is.

Vanavond haal ik via marktplaats zijn kado op: een gameboy...ik verheug me nu al op de schok.

De andere kadootjes zijn overal in huis verstopt:,  voetbalschoenen, voetbal-dvd van oranje en  Peter Pan poppetjes om de HEMA taart te versieren.

Ik hoop zo dat de volgende 6 jaar niet zo snel voorbijgaan, dit is zo'n heerlijke tijd, wat hou ik zielsveel van hem.

daarom dit filmpje speciaal voor hem ( pas op...niet geschikt voor voetbalhaters)

ZWOELE ZONDAG

Anna-Maria
op maandag 14 augustus 2006 om 15:37 uur

 

Zwoelezondag

Gisteren verstopte ik me de hele dag achter de grachtengroene deur van mijn kantoor.

En waarempel...eindelijk kwam de woordenstroom op gang. Ons plan is nog steeds om 1 september on-line te gaan en met een beetje geluk en voldoende inspiratie gaan we het redden.

Een beetje appelig stapte ik rond zonsondergang in de auto. Richting strand en zomerhuis. Richting vrijheid. Mijn hart sloeg over toen ik mijn drie mannen op het strand ontdekte.

Mijn hoofd vol plannen, de zee was warm, het zand was zacht. 

Ik zei tegen mijzelf; " Mooier dan dit kan gewoon niet.".

KERSTBOOM EN...?

Anna-Maria
op donderdag 20 juli 2006 om 23:02 uur

 

Kerst_1

Niet zo gek natuurlijk als je op 24 December geboren bent.

Dan hoort taart bij kerstboom en ballen.

NEEFJES

Anna-Maria
op vrijdag 14 juli 2006 om 08:55 uur

 

Neefjes

Gewoon...omdat het zo'n heerlijke foto is.

Arthur met zijn verlegen lach. Alexander die weer gek doet om de lachers op zijn hand te krijgen. Neef Max de levensgenieter en neefje Daan die stiekum alles al weet en begrijpt.

EN HET GAAT MAAR DOOR...

Anna-Maria
op dinsdag 11 juli 2006 om 13:19 uur

 

Wiebel1

Middenin het verhaal 'Pinkeltje en de autoraket' keek Arthur mij met grote verschrikte ogen aan.

"Mama, mijn tand zit een beetje los."

Ongelovige Alexander moest even voelen.

De volgende dag was de tand nog steeds los, het was dus geen droom.

Wiebel2

MACK

Anna-Maria
op donderdag 29 juni 2006 om 22:07 uur

 

Mack

LOOP IK DOOR AMSTERDAM, WIE KOM IK TEGEN?   MACK

KLIK HIER MUZIEK

LOG PRINSESSEN

Anna-Maria
op maandag 26 juni 2006 om 09:40 uur

 

Vijflogsters

Wat is een log prinses?

Een logprinses houdt van woorden en daden.

Het leven van een logprinses dient als inspiratie voor haar prinsessenleven in logland.

Een logprinses is niet altijd in een goede bui maar laat ook vaak, op het log,merken  wat het leven mooi maakt.

Foto's en media wekken vaak de toorn of lachlust op van de log prinses.

Logprinsessen weten precies welke kleur kroon bij past bij haar bui.

Trackbacks zijn een groot mysterie voor logprinsessen.

Kijk ook bij jolie, Marina, Wilg en Yukiko ( Links rechts)

ZWARTE BAND GIDSEN

Anna-Maria
op zaterdag 24 juni 2006 om 10:11 uur

 

Reumacongres2

Een snelle berekening maakte het evenement van gisteren tot een van de zwaarste categorie.

Nederlandse doktoren op de fiets , onderweg een tapas-stop in het Vondelpark., eindigend aan de rand van de Jordaan bij een hip restaurant. Wonder boven wonder, is niemand blijven hangen op een gezellig terras, hadden we geen lekke banden en was de bediening in cafe Vertigo niet al te nurks.

In de auto, op weg naar het gehucht, was het moeilijk afscheid nemen van bruisend Amsterdam.  Wat is mijn beroep toch heerlijk.

TRAMPO

Anna-Maria
op zondag 28 mei 2006 om 10:09 uur

 



Eindelijk nummer vier aangekleed.


De dag kan eindelijk beginnen. Plots hoor ik geplens en geschater in de tuin. Dan wint het gelach toch van de boosheid.


BEN ZO WEER TERUG

Anna-Maria
op zaterdag 27 mei 2006 om 08:09 uur

 


GOOISCHE HANGKLEUTERS

Anna-Maria
op vrijdag 26 mei 2006 om 22:15 uur

 


Gevaarlijke combinatie: Kindervakantie, regen, een laptop en gapende moeders.

Vandaag bezocht ik vriendin Marjan in Naarden.

De ochtend kwamen we nog ongeschonden door. Zo nu en dan verscheen er een naakte jongen in de huiskamer met een onderbroek op zijn hoofd. We hielden het hoofd koel en slurpte onze kopjes thee keurig leeg en aten turkse broodjes met brie. We bespraken de gebruikelijke onderwerpen: De mannen in ons leven en de situatie in Colombia.

In de middag werd het gevaarlijker. Arthur had mijn autosleutels verstopt omdat hij niet weg wilde en Marjan moest het hondenweer in, op zoek naar nog meer eten.

Gelukkig deelde Arthur zijn computergeheimen met Thomas en werd de rust in het vestingstadje niet verder verstoord.


NOORD-ZUID

Anna-Maria
op donderdag 25 mei 2006 om 23:13 uur

 


Vandaag bezocht ik twee buurten uit mijn verleden.

Eerst de Zuidelijkste voor een koosjere appelkruimeltaart van Theeboom, een verlept bosje tulpen bij het Olympisch stadion en een lieve deftige oude tante.

De Noordelijkste voor een mierenzoet Turks pistache dessert, wapperende oranje vlaggen en een lieve haaibaaierige oma.

Dan snel aan tafel bij mijn familie, om erachter te komen dat ik mijn afkomst niet verloochen:
Ik heb ( net als mijn hele familie!). ook oranje voetbal toiletpapier!

SCHAPENWOLKEN

Anna-Maria
op donderdag 25 mei 2006 om 23:03 uur

 

Wolken van schaapjes

MOEDERDAG

Anna-Maria
op zaterdag 13 mei 2006 om 13:38 uur

 


FOTO MET SCHOONMOEDER KIKI. DEZE HELE WEEK STOND IK MET HAAR IN DE LIBELLE. EEN ODE AAN MIJN SCHOONMOEDER.


De koffer is gepakt.


In bed hoorde ik deze ochtend zacht gefluister. Hoe neem je nu stiekum een moederdagkado mee, zonder dat mama het doorheeft? Ik hield me slapende en hoopte vurig dat het niet iets breekbaars was.

Beide pakjes heb ik gisteravond uit mijn handen laten vallen.

ROETSJ

Anna-Maria
op vrijdag 12 mei 2006 om 20:46 uur

 


Nee , ik hoor zeker niet bij de hordes moeke's die dingen doen omdat de kinderen het dan zo fijn hebben.

Ik verheug me gewoon zo om ZELF 27.144.372.390 keer van deze glijbanen af te roetsjen.

Tot volgende week zondag!


GROET

Anna-Maria
op donderdag 04 mei 2006 om 22:00 uur

 

Goed nieuws: Zeker twee dagen geen last gehad van mijn logverslaving en ik pak er nog een week vakantie bij!

Is er in Barcalona ook internet?

VAKANTIE II

Anna-Maria
op maandag 01 mei 2006 om 20:22 uur

 


ANNA-MARIA HEEFT GELIJK, ANNA-MARIA NEEMT EEN WEEKJE VAKANTIE


M.

Anna-Maria
op woensdag 26 april 2006 om 20:53 uur

 

Een mensenleven geleden was meisje M. mijn stagaire.

We zagen elkaar vandaag stom toevallig tijdens een opdracht. De jaren vielen weg en de fonkeling was er nog steeds.

Ik hou van mensen met extreme karakters en passie voor het leven. M. is een doordouwer. Vol ambitie en energie.

Mooi om haar weer even van dichtbij mee te maken.


TSJA

Anna-Maria
op dinsdag 25 april 2006 om 21:37 uur

 


Even wat bij de boekhouder afgeven.
Loop terug naar de auto...zie ik dit...


Tsja, dan neem ik lachend een foto!

ERKENNING

Anna-Maria
op maandag 24 april 2006 om 20:14 uur

 

Zonder auto ben ik nergens. Letterlijk.

Het mag een wonder heten dat ik ooit mijn rijbewijs heb gehaald. Nog altijd verdenk ik mijn Italiaanse (inmiddels overleden) oom Giovanni ervan, dat hij de examinator 'een duwtje in de goede richting' heeft gegeven. Ik kan geen details noemen, maar een stoep rammen op de snelweg en een auto raken bij het inparkeren lijken me redenen genoeg om mij geen rose briefje te geven. Desondanks werd het toen een blijde dag.

Dat is inmiddels 13 jaar, een frontaaltje met een tram en 4 deurportieren geleden. Eindelijk erkenning. Warme tranen branden in mijn ogen bij dit lieve bericht achter mijn ruitenwisser.

Wat bestaan er toch aardige mensen op deze wereld.

OPA LIEFDE

Anna-Maria
op zondag 23 april 2006 om 22:08 uur

 


Mijn vader heeft vele liefdes en weinig wensen.

Een tuin om voor te zorgen, kinderen die vaak aanschuiven en hun bord leeg eten, mijn moeder die zijn kleren elke ochtend uitkiest, respect van de schoonzonen, voetbal op 100 netten en een zachte bank om soms even weg te dromen.

Daarom was het zo bijzonder dat hij tijdens de leukste AJAX wedstrijd van dit seizoen Alexander een boekje ging voorlezen.


PATAT

Anna-Maria
op vrijdag 21 april 2006 om 21:28 uur

 

Gisteren geen schijf van vijf.

Vol schuldgevoel stond ik in een Castricumse snackbar en bestelde patat, milkshakes en koeienogen/uiers in een krokant jasje. Het werd langzaam al donker en buiten knalde Ernst en Bobbie-muziek door de autoruiten heen.

Terug in de auto bewasemde de twee snackzakken ons uitzicht op tennisbanen vol ooit sappige dames. "Waarom ren ik toch altijd achter de feiten aan" dreunde in mijn kop.

Bij de tweede helft van mijn broodje satekroket, zei Arthur; " Dit is een van de mooiste avonden van mijn leven Mama".

BEESTJES EN ANDER GEKRIOEL

Anna-Maria
op vrijdag 21 april 2006 om 19:45 uur

 

Voor vandaag had ik wilde plannen.

Lieveheersbeestjes, vrienden, de zon,trampoline springen en de film platvoet bleek leuk zat.

RUST, REINHEID EN REGELMAAT

Anna-Maria
op donderdag 20 april 2006 om 22:30 uur

 

de balans na een dagje camping

- de jongens kunnen nu onderweg H-E-E-M-S-K-E-R-K lezen op de windmolen
- de veranda komt nooit meer goed
- een dag rust doet wonderen
- deze zomer wordt mooi

GEUR

Anna-Maria
op woensdag 19 april 2006 om 22:14 uur

 

Geuren doen wat met je geest.

Vandaag rook ik een explosie van verschillende geuren. Ik rook chocolademelk, likeurtjes, een Chinese supermarkt, een koffiebranderij, appeltaart,een zompige dijk, honingmosterd, het IJsselmeer, verse verf, pannenkoeken met spek en eindelijk de LENTE.

Herken je de plek waar ik vandaag fietste?

blasxc3xa9

Anna-Maria
op maandag 17 april 2006 om 20:47 uur

 


Ik moet bekennen, mijn werk maakt me soms blasxc3xa9.

Ik bezoek vaak mooie locaties, zie constant mooie mensen en word bediend door perfecte knipmessen. Mijn werk is de formele sfeer te breken en het gezelschap te informeren en koesteren.

Vandaag was de paasbrunch op een Amsterdamse plek waar ik slechte herinneringen aan had. Tijdens het laatste evenement werden tafels en stoelen al verplaatst, voordat mijn laatste gast, de jas had aangetrokken. Flauw eten en slecht personeel.Een beetje mokkend parkeerde ik de auto. Ik had mijn messen al geslepen bij binnenkomst.

Ik keek om me heen en zag lange lege tafels met hier en daar een gezelschap dat leek weggevlucht uit het plaatselijke zorgcentrum. Het venijnige duveltje in mijn hoofd hoorde ik al echoxc3xabn: " Zie je wel dat ik gelijk heb!"

Maar langzaam opende ik mijn ogen: Ik zag de kinderen genieten van de oubollige spelletjes. De oudjes waren allerliefst tegen de joelende kleuters en het buffet was wel a la van der valk. Maar is dat zoveel erger dan moeilijke liflafjes en sushi fingerfood?

Tenslotte doorbrak een snel ademende schepseltje in mijn armen mijn gezeur. Ik vocht tegen de tranen...zo belangrijk is de schone schijn ook niet.

EEN EI IS GEEN EI

Anna-Maria
op zondag 16 april 2006 om 14:22 uur

 

Deze heerlijke paasgebakjes zag ik bij haar.

Vond ze wel stemmig bij det ovale gelaat van mijn zwager Nick. Bij aanvang van het paasontbijt lag voor iedereen een 'engelkaartje' op het bord. Jammer genoeg heb ik al het andere op mijn bord ook soldaat gemaakt. Alle kilo's die ik deze hongerwinter heb verloren, rennen terug naar hun oude plekken. HELP!!!

NIKS AAN DE HAND

Anna-Maria
op donderdag 13 april 2006 om 21:56 uur

 

Mijn lief en ik zien de wereld anders.

Al twee dagen is er in dit huis geen kamer normaal: we 'pimpen' ons huis op voor de verkoop. Ik geniet van de puinhoop. Het huis is vol lawaai, stapels troep, verf en stucwerk. En het leukste is: we slapen op de bank in de huiskamer! Mijn zigeunerbloed raast door mijn lijf. Het liefst zou ik elke dag op een andere plek wakker willen worden. Nieuwe landen, nieuwe geuren.

Edward ziet dit niet zo: hij is moe van de troep en vreemde mensen in huis. En helemaal niet blij met een andere slaapplek. Gelukkig zien de jongens wel de zonnige kant van het 'stapelen'.



Pasen

Anna-Maria
op zondag 09 april 2006 om 18:11 uur

 



Mijn ouders waren vandaag tijdens het paasontbijt iets bruiner dan de croissantjes.

Het is mooi om te zien dat mijn ouders, en die van Edward, elkaar vinden aan tafel. De humor en snelheid van de sterke vrouwen. En het zachtaardige van de mannen. Na een leven van hard werken, hebben ze eindelijk tijd om te genieten van het kleine geluk.

Ik genoot van de volle tafel en de harde stemmen. Mijn hart sloeg over van trots toen ik Arthur zag kijken naar mijn vader. Per se moest hij z'n opa de Italiaanse kinderliedjes laten horen.

Ik doe mijn best Papa.

NIEUW

Anna-Maria
op maandag 03 april 2006 om 09:39 uur

 

NIEUWE LENTE, NIEUWE JAS

Of waren de andere jassen onherstelbaar vies na een modderig weekend?

ps Deze foto geeft mooi de verschillende karakters van mijn twee weer; Arthur tikje nerveus/ melancholiek en bereid om te 'pleasen'. Alexander heeft lak aan alles.

ZAAIEN

Anna-Maria
op maandag 03 april 2006 om 09:30 uur

 

DE 'GEVONDEN SCHEP' KOMT VAN PAS

Vanaf vandaag wordt alles anders.

De winkels houden op. De vrachtwagen gaat terug en de kinderen zien Edward vaker. Op weg naar huis vroeg Arthur met een zenuwachtige lachje:" Papa, wat is belangrijker: De winkels, de vrachtwagen of je zoontjes?"

Daar gaat het dus om...

ARTHUR HEEFT VOOR DE EERSTE KEER ALLEEN BROODJES KROKET GEHAALD OP DE FIETS


ALEXANDER WIL NIET NUTTIG ZIJN

MORGENSTER

Anna-Maria
op zaterdag 01 april 2006 om 21:44 uur

 

Ik was 's nachts de straat van jolie nog niet uit of de verleiding sloeg toe.

Daar, zomaar langs de weg, lonkten ze naar me. Oplettende lezers kennen mijn zwakte. Zenuwachtig keek ik om me heen en parkeerde de auto pal naast de manshoge berg vuilnis. Deze schat was van mij.

Hebberig graaiende handen, wikte en weegde. Een fiets zonder banden? Nee, dat pikken ze thuis niet. Maar die mooie harmonica hekjes dan? Verschrikkelijker kan gewoon niet op de camping. En die hark en schep? Ik nam afscheid van de verweesde spullen die niet mee mochten.

Fijn om weer in de stad te zijn.

ps de voetjes werden door een vriendin van mij vandaag in een trendy winkel 'gespot'.


KIKKERDIPLOMA 2x

Anna-Maria
op woensdag 29 maart 2006 om 23:27 uur

 

SWING

Anna-Maria
op dinsdag 28 maart 2006 om 21:38 uur

 

Niets is leuker dan Alexander op de kast te jagen.

Eenmaal boos, is het beter alle messen en revolvers op te bergen, anders maakt hij ons echt een kopje kleiner. Een pedagogische evaluatie achteraf gaat als volgt:
" Je was boos he?" "Ja, Mama" " Heb ik je niet geleerd om dan diep te zuchten en na te denken voordat je slaat?""Ja, Mama."

Ooit rende Edward, bij wijze van ravotten, achter een gillende Alexander de trap op. "Waar-is-tie-dan?" . De "kiekeboe" onder het bed werd beantwoord door een flinke swing met een houten tafelpoot.

Tiger Woods zou jaloers zijn geweest.


PYAMAFEEST

Anna-Maria
op vrijdag 24 maart 2006 om 23:23 uur

 

LENTE PYAMA-FEEST

DE BUREN

Anna-Maria
op dinsdag 21 maart 2006 om 09:43 uur

 


Arthur kon eerder loeien dan praten. Zijn bijnaam was ook Baby Boe.

Voor ons begint het voorjaar met mini-paardjes in het aangrenzende weiland. Mooi gezicht, ze knuffelen elkaar constant en galopperen bij tikkertje. Over een paar weken veranderen ze in schapen met stempels op hun gat.

Zwaar word het rond de BBQ-tijd , dan kijken koeien beschuldigend onze tuin in.

WAAROM?

Anna-Maria
op zondag 19 maart 2006 om 22:19 uur

 


Het was een zware dag.

Vandaag duurde het 8,5 uur voordat alle plankjes op hun plek waren! . De mannen sleepten, vloekten en dronken bier. Allemaal lieve vrienden die ons hielpen. Hoe lang durf ik ze nog te vragen?

De kinderen hervonden vandaag hun paradijs. Geen boom was te hoog, geen vijand te groot. Alleen de wc-deuren bleken te zwaar. Dan zijn blote voeten lekkerder dan natte voeten.


MOND EN VOET SCHILDEREN

Anna-Maria
op vrijdag 17 maart 2006 om 09:56 uur

 

ARTHUR:"Mama, weet je hoe bezweet ik was met gymen? Ik kon met mijn voet op de vloer schrijven!"

Audixc3xabntie

Anna-Maria
op donderdag 16 maart 2006 om 09:58 uur

 

Ondanks griep kwamen mijn ouders toch naar ons toe.

Vaste lezers weten dat koken niet mijn sterke punt is. Iets lekkers koken voor mijn ouders is zenuwslopend (en nog nooit gelukt). Dan maar scoren met het decor: Bloemen op tafel? Kinderen blij? Huis toonbaar?

Pas toen ik mijn combinaties zag pruttellen op het fornuis, begreep ik dat ik een grote fout had gemaakt. Tomatensoep in combinatie met spaghetti met tomatenpuree; dat wordt weer geen beste beurt. Stiekem moffelde ik het voorgerecht weg. Ik had voor een weeshuis aan kaasjes en nootjes ingeslagen, dus honger zou er niet worden geleden.

Aan het einde van de lange, eenzame weg zag ik de silhouetten van mijn ouders verschijnen in het schemerlicht. Mijn struise Jordanese moeder met haar onafscheidelijke grote tas en mijn stille Italiaanse vader, die met een blik meer vertelt dan duizend woorden.

Blij dat ze er zijn, kunnen ze gelijk het koken overnemen.

DIT LIED SPECIAAL VOOR M"N VADEREN DEZE.


MUZIEK!!!

Anna-Maria
op maandag 13 maart 2006 om 10:52 uur

 

Gelukt!

Eindelijk een muziek-link kunnen maken.

Hier sta ik mee op en ga ik mee naar bed Ooit hoorde ik een flard op de radio. De tekst ging door merg en been.

SOLDAAT VAN ORANJE

Anna-Maria
op maandag 13 maart 2006 om 09:16 uur

 

Nu ziet het er nog dreigend en koud uit.

Ons huis is te vinden tussen poelen en plassen. De winter is bijna voorbij en dan komt deze wereld weer terug. Opa en oma hebben een eilandje op 20 minuten 'Volle kracht scheuren'-afstand.

Op zomeravonden picknicken we op het water. We dopen de kinderen als theezakjes in het water. Ik maak een beroemde pasta-salade en geniet. Trots staat Arthur voorop de boot en vangt elke golf met zijn kniexc3xabn op. Edward kijkt naar zijn stoere zoon en neuriet de muziek van Soldaat van Oranje.

Alexander heeft een bloedhekel aan hard varen. Hij begraaft z'n gezicht in m'n schoot en komt pas weer tevoorschijn als we zachtjes dobberen. Zodra de kleintjes niet kunnen slapen, zeg ik : " Droom maar dat je op de rode rubberboot zit."

WAUW

Anna-Maria
op zaterdag 11 maart 2006 om 22:27 uur

 

Soms lukt het gewoon.

Buldergelach op de geitenboerderij, eten dat zonder morren van het bord werd geprikt, stevige kinderarmpjes om mijn nek tijdens de laatste dans voor het slapen gaan en het hoogtepunt van de dag:

De 2de hands 'kindervrienden'-puzzel bleek nog compleet ook!

Weer een dag overleefd.
Een de mooiste dagen van mijn leven.

TROOST

Anna-Maria
op woensdag 08 maart 2006 om 11:41 uur

 

De heimwee naar de zomer wordt sterker.

Over drie weken mogen we ons huisje weer opbouwen. Dan kan ik me weer te buiten gaan aan het aankleden van mijn vluchtheuvel. Terug naar het pure, terug naar de basis.

Vorig jaar hakte ik de knoop door; niet meer huren maar een eigen stek. Ben zo benieuwd hoe groot de kinderen lijken die eerste dagen.


MISBAKSELS

Anna-Maria
op dinsdag 07 maart 2006 om 09:33 uur

 

Kinderen maken en koken heeft een zekere verwantschap.

Ook al gebruik je dezelfde ingredixc3xabnten. het baksel is altijd anders. Mijn oudste is gedwee en melancholiek. Voelt dingen goed aan, maar ziet vaak een half leeg glas. Hij is een kanshebber voor de Olympische spelen van 2020, maar durft niet tot het uiterste te gaan.

Mijn jongste is een motorische ramp, leeft vooral voor zichzelf maar kan ontzettend goed genieten en moppen vertellen. Het glas is niet vol of leeg, het glas doet er gewoon niet toe. De Olympische spelen krijgen in 2020 een nieuwe Eddie the Eagle.

De verschillen tussen mijn baksels was deze week duidelijk. De een schrokte alle pasta zonder te kauwen naar binnen, terwijl Alexander zijn best deed elke hamblokje uit het bord te peuteren.


JAAP EDENBAAN

Anna-Maria
op zondag 05 maart 2006 om 17:31 uur

 

Ooit was ik lid van de Hardrijders Club Amsterdam.

Ik las op het log dat over 3 weken de winter voorbij is: daarom nog snel even op schaats. Echt hard heb ik met mijn x-pootjes nooit gereden. Mijn herinnering gaat niet verder dan de muts met HCA en het onderdeel limbo-schaatsen. De Jaap Edenbaan was in mijn herinnering ongeveer 4 dagen reizen van onze woonboot en de stad zo stadser dan Amsterdam Noord.

Eerdere schaatspogingen zijn mijn kleuters allang vergeten, dus we konden weer helemaal opnieuw beginnen. We bleven op de baan tot Arthur het vertikte om nog langer omhoog te krabbelen na de 2375ste valpartij.

Misselijk van taart, chocolademelk en broodjes kroket liepen we naar de auto. "Edward je hebt een bon, OEN!" schreeuwde kleutervriend Thomas. Demonstratief verscheurde Edward het gele papier voor de angstige ogen. We gingen snel naar huis voordat de politie ons zou pakken....

SCHOONMOEDER

Anna-Maria
op donderdag 02 maart 2006 om 07:21 uur

 

Vandaag ga ik op avontuur met mijn schoonmoeder.

In logland wordt hier en daar flink geklaagd over schoonmoeders. Die van mij is een heftig mens. Ja, ik ben dik tevreden.


Dit is het slachtoffer

HUIS VOL LEVEN

Anna-Maria
op dinsdag 28 februari 2006 om 12:21 uur

 

Tijdens mijn logvrije vakantie werd ik op de proef gesteld.

Het hoofd moest leeg dus een logverbod. Halverwege de week zat ik toch thuis achter de computer. Voor een opdrachtgever kroop ik 3 uren achter het scherm en heb me kunnen bedwingen!

Het huis had die dag iets onwerkelijks. Geen kinderstemmen, zwaarden op de grond en vooral veel ruimte. De sfeer deed eng en doods aan. Ik besefte :Waar we ook terecht zullen komen, onze liefde maakt elke plek tot een thuis.

STRAND EN ZEE

Anna-Maria
op zondag 26 februari 2006 om 23:33 uur

 

Ik kan niet zonder zee.

Het is voor mij moeilijk voor te stellen dat iemand een auto vol koffers richting het zuiden rijdt, om vervolgens 150 kilometer van de zee in een hotel te zitten.

Vandaag hebben we met Edward's nicht uitgewaaid op Bloemendaal. De zon en de wind deden hun werk. Veel rennen achter een K3 bal ( kan nog net), duinen beklimmen en soep eten in een stoere strandtent.. Ik genoot.

Nicht en ik lijken op elkaar; grootse verhalen,veel pieken/ weinig dalen. Ze is iets meer van het streberige soort, maar dat kan ik wel waarderen.

Alexander kon maar niet begrijpen waarom hij geen ijsje kreeg( zie foto).

CHANTAGE

Anna-Maria
op vrijdag 17 februari 2006 om 09:51 uur

 

Dit is de reden waarom eten meestal niet echt genieten is.

Alexander is inmiddels 4 en nog stoot hij iedere dag minimaal een beker om.

Het is voor hem onmogelijk stil te zitten. Ben er nog niet achter of het pure moedwil of pure onmacht is. hij maakt het goed door ontzettend te genieten van mijn kookkunst. Alexander laat dit blijken door een sonoor gebrom en gekreun. Een triltoetje laat dit geluid aanzwellen tot een hard gekreun. Het zit in de familie.

Mijn laatste truuk op eetgebied is dit: de worst wordt bewaakt door Knex monsters en worden pas bevrijdt zodra de borden leeg zijn. En het werkt!...voor even.

VRIJKAARTJES

Anna-Maria
op donderdag 16 februari 2006 om 10:59 uur

 


ARTHUR heeft zijn eerste kleurwedstrijd gewonnen.

De voorstelling is voor 7+. Ik laat hem maar in de waan dat de 4+ voorstelling die we gaan bezoeken de gewonnen prijs is. Snapt u het nog?

Ik heb nu 3 vrijkaartjes voor deze voorstelling in het amsterdamse filmmuseum over. Wie kan ik daarmee blij maken?

ZUS

Anna-Maria
op woensdag 15 februari 2006 om 09:29 uur

 

Dit is mijn zus Diana.

We deelden jaren dezelfde school, appartement en vrienden. Haar anekdotes kunnen me zo hard laten lachen dat ik bulderend met de vlakke hand op tafel sla. Vooral haar sfeerbeelden uit de kapsalon zijn fantastisch.

De aanraking, de intimiteit en de regelmatige bezoekjes scheppen een band met sommige klanten. Jaren hoorde ik aan de eettafel de schuilnamen voorbijkomen met de laatste ontwikkelingen.

Andersom werd in de kapsalon mijn leven ook in geuren en kleuren verteld. Een soort weblog avant le lettre. We zien elkaar niet zo vaak meer. Maar drie keer per jaar komt de familie naar het gehucht. Weet niet of het komt door de slagboom of mijn kookkunst.

VOORPRET CARNAVAL

Anna-Maria
op maandag 13 februari 2006 om 17:29 uur

 

KLEIN GELUK

Anna-Maria
op donderdag 09 februari 2006 om 09:34 uur

 

Ik twijfel of ik het tegen de man met baard zal zeggen.

Voor het eerst loop ik door deze VINEX supermarkt. Ik waan me een Roemeense die voor het eerst in Nederland boodschappen doet.

De groenteafdeling is vol kleur en geur. Is het mijn afslanksekte, mijn eigen verlepte dorpswinkel of is hier een kunstenaar aan het werk? Voorzichtig manouvreer ik mijn kar langs een middelbare man met geruiten pet en schort. Hij is de baas. Ik twijfel maar spreek hem toch aan: " Meneer, wat ziet alles er fantastisch uit, zo vers en mooi!"

En toen gingen de sluizen open....

De man met baard moet eigenlijk thuis zitten; in de ziektewet . Verslingerd aan zijn werk. Hij kijkt me stralend aan en slikt zijn tranen weg. Hij roept zijn collega's en ik moet mijn compliment nog een paar keer herhalen. Ik krijg een handkus en een warm gevoel.

Soms is het zo gemakkelijk iemand gelukkig te maken.

STYLING

Anna-Maria
op woensdag 08 februari 2006 om 23:12 uur

 

STYLING ADVIES YUKIKO

SNEU

Anna-Maria
op maandag 30 januari 2006 om 13:12 uur

 


Alweer drijft er een vis ondersteboven in de kom

En nog wel de kleinste van de twee. Met veel bombarie uitgezocht, gekocht en te water gelaten. Ik laat het zwaard van Damocles nog even in huis bungelen. " Misschien heeft papa hem meegenomen?"

's Avonds op de bank begin ik (lafaard) over de verdwijning van de vis. Ik peil de gezichtjes op de bank tijdens Edward's uitleg. " De vis is in de vissenhemel jongens..."

Er breekt een triomfantelijke lach door: "Wat is die grote toch sterk hxc3xa9, Mama?"

Zo zie je maar de viskom is niet half leeg maar half vol.

ZOMERGEVOEL

Anna-Maria
op donderdag 26 januari 2006 om 11:27 uur

 

Ik verlang zo naar

- Zitten op mijn veranda en lachen om Alexander op de step
- In de regen water halen om thee te zetten
- Met twee kleuters op rug en nek balanceren van badgebouw naar zomerhuis
- Blije kindergezichten omdat ze het huisje eindelijk weer hebben gevonden na 3 keer vragen
- Vliegeren
- Een bolderkar vol zwarte banjers transformeren in keurige rozige jongens
- Een huis met alleen maar kaarslicht
- Arthur die trots zijn 'gevonden beestjes'-verzameling laat zien

Nog twee maanden...


jongensmoeder

Anna-Maria
op vrijdag 20 januari 2006 om 09:41 uur

 

Vormt de moeder de kinderen, of is het andersom?

"s Avonds bekijk ik lyrisch zwaardvechtscxc3xa8nes op televisie. Test me op dinosaurusnamen en ik zal je verbazen. En een Tarzankreet schal ik regelmatig over de weilanden.

Mijn twee kleuterzoons hebben me veranderd. Niet dat ik vroeger zo'n prinsesje was, heus niet.

Maar met verbazing observeerde ik vorige week het gezin in de pizzeria tegenover mij. De hele avond zat de dochter op een stoel en deed geen moeite om de gesprekken te onderbreken. Geen gekrijs, vorkengegooi, bordsmijten of een messendans.

Jammer is dat. Ik hou wel van pit.

BEWIJS VAN INBURGERING

Anna-Maria
op woensdag 18 januari 2006 om 11:40 uur

 

Mijn score bij de inburgeringtest was heel slecht: een 5,1. Toch probeer ik dit jaar de Nederlandse nationaliteit te verkrijgen. Zal deze foto ( met Vollenhove oren en plastic smile) helpen?

MOOI

Anna-Maria
op zaterdag 14 januari 2006 om 22:13 uur

 

Natuurlijk zou ik het in deze log graag willen hebben over de komende verkiezingen in maart.


Maar deze dag was weer zo heerlijk en vol liefde dat ik niet verder kom dan het huiselijke geluk. Vandaag logeerde namelijk kleutervriend Keye. Ik smelt voor hem en mijn jongens vinden hem ook geweldig. Voor hem kleum ik graag 3 uur op een kinderboerderij.

Ze liggen nu boven te slapen en waren zo gelukkig. Kinderen vinden toch dezelfde dingen belangrijk: liefde, leuke vrienden, ravotten, een Disney-film, een badkamer vol schuim en een weltrusten-kus.

BIJNA HOEKJE OM

Anna-Maria
op zaterdag 14 januari 2006 om 11:44 uur

 


Bijna had ik gisteren mijn laatste log geplaatst.

Tot in de kleine uurtjes volgde ik de raad van ROB op. VOEGENFRIS IS FRIS>Smeren, boenen, janken, nog meer boenen.
De natte handdoeken (5 stuks) rolde ik tot een prop en sleepte ze de trap af. Daar wachtte mij een onprettige verrassing. In de wasmachine was niet alleen gewassen beddengoed maar ook de restanten van een boek.

Ik peuterde de vlokken papier uit het apparaat en verplaatste de was een verdieping hoger in de droger. Toen gebeurde het.

Ik propte de lappen in de machine en het leek wel of duizend breipennen me doorboorden. Ezelachtig probeerde ik weer de handdoeken erin te krijgen. Nu leek het wel of een emmer glasscherven over me werd uitgestrooid.

Ik staarde naar mijn handen en pas toen kwam het besef: ik werd verdomme gexc3xablektrocuteerd.

Zo gebeurde het dat ik om half drie 's nachts toch nog maar een kop thee ging zetten en proostte op de goede afloop.

SNOEVEN

Anna-Maria
op dinsdag 10 januari 2006 om 09:33 uur

 


Ik heb geen dochters , dus er valt weinig op te leuken.

De kleding moet met het seizoen stoerder en rose sokken en paarse DORA-tas mogen niet meer. Gisteren stond ik bij het hek klaar om een magisch moment vast te leggen. De broers kwamen samen uit de kleuterschool.

Dat was schrikken toen ik ze aan zag komen lopen. Arthur zeurde die ochtend over de kou en bleek zelf maatregelen te hebben genomen. Compleet met capuchon en ijsmuts kwam hij trots hand in hand met broer de school uitlopen. Zijn werkjes in LIDL en zeeman-tas maakte het beeld ook niet hipper.

Laat in de avond bleek ook de gymles voor verwarring te hebben gezorgd. Zeg nou zelf: welk oogpunt geeft een duidelijker beeld van het misverstand; de foto van Edward of die van mij?


EDWARD

ANNA-MARIA

NOU?

Anna-Maria
op zondag 08 januari 2006 om 01:56 uur

 


Een weekend zoals een weekend zou moeten zijn.

Veel Tuschinski, broodjes van Dobbenkroket op de oerplek en een Disney film .Ik viel vanmiddag wel tijdens de film in slaap met kleintje op mijn schoot, maar gelukkig merkte niemand dat.

Vrijdag een avond uit met mijn liefde.Helaas zijn culinaire liflafjes te teder voor onze smaakpappillen. ik deed Edward daarom een groot plezier met het doordrammen van mijn wilde plan: een Iers eetcafe met stevige stoofpotjes en lauw bier.


Huiswerk voor morgen: de big five detector van 1 minuut. Even kijken of ik aardig/stabiel etc. genoeg ben voor deze wereld.

Laat je me even weten wat jouw score is?

TOVERLANTAARN

Anna-Maria
op maandag 02 januari 2006 om 11:21 uur

 

Een goed begin...
Gisteren was de dag compleet.

Dik ingepakt fietsten we door een rood gekleurd Amsterdam. Bij de verhuur was maar een zitje dus Edward en Arthur werden een rijdende circusact. (Kind in de jas, kind op het stuur, kind staand op de bagagedrager). Alexander bij mij achterop.

Vol spanning stopten we bij het Filmuseum. Zouden er nog kaartjes zijn? De namen van de wachtlijst werden afgeroepen in een halfvolle lobby. FAMILIE MANTEL? Ja, gelukt!

Na een bombardement van Winx, Pooh en D.D. was de toverlantaarnvoorstelling een verademing. De schoenen moesten uit (ook de vaders, slik) en we klommen in een heuse slee.

De praatjes bij de plaatjes kwamen van meneer Wim en zijn vrouw met hoge hoed. Meneer Wim was een menselijke versie van de reus uit H. Potter ( Hagar?). Net zo aardig en onwerkelijk tegelijkertijd.

De kinderen rolde 's avonds in bed en droomden over de ezel die Alexander met een veer mocht kietelen, waarna het bij toverslag toch weer ging eten.

Edward en ik droomden weg bij een gehuurde film: Amelie. Zoals ik al zei: "de dag was compleet!"


OUWE MENSEN HANDEN

Anna-Maria
op zaterdag 31 december 2005 om 11:51 uur

 

De hechtingen zijn eruit.

Alexander mocht extra lang in bad en was verrukt over zijn ouwemensen handjes.

ZUIVERING

Anna-Maria
op zaterdag 31 december 2005 om 08:57 uur

 

Nog een uitspatting vanavond en dan start morgen de winterslaap.

Traditioneel gaan we in januari met het gezin naar de mooiste kerstboomverbranding van Nederland. En dan bedoel ik niet die van 'mijn oude buurt' Flora dorp. Nee, ik bedoel deze.

Van overal komen mensen op het plein met een verlepte boom achter zich aan slepend( typisch hoeveel mensen heel onhandig, de boom verkeerom slepen). Het decor is perfect: een ijsbaan, poffertjeskraam, stoere architectuur en een krakerachtige smartlappen/ kleshmer band.

Papa's die bomen op de stapel gooien, kinderen die zich vastklampen aan mama zodra de brandweer het vuur aansteekt en een meute die verschrikt achteruit deinst omdat wenbrauwen beginnen te smelten.

PROBEER ER OP BIJ TE ZIJN.

HOME SWEET...

Anna-Maria
op vrijdag 30 december 2005 om 23:01 uur

 

Al bladerend door mijn agenda val ik van de ene emotie in de andere.

In 2006 heb ik veel dingen gedaan waar ik trots op ben, misverstanden meegemaakt die me nog steeds pijn doen en oprechte liefde gekregen van de mensen om me heen. Ik blader langs de maanden en zie in kleurige woorden,vele avonturen en bijzondere ontmoetingen.

Door mijn bedrijf beleef ik de seizoenen heel intens en is geen week gelijk. Ik zou het jaar niet anders over willen doen.

EERLIJK GEVONDEN

Anna-Maria
op zondag 25 december 2005 om 23:52 uur

 

In de keuken perfectioneerde ik mijn kerstdiner voor 23 personen.
Zorgvuldig pakte ik de warme plastic tasjes uit en vouwde het papier van de bakjes open. Op het rode tafelkeed drappeerde ik de Chinese maaltijden met elk een blinkende opscheplepel.

Edward vertikte het om het kerstmanpak aan te doen en hij had gelijk. Volgens mijn schoonvader benadrukte de broek niet mijn 'sterke punten'.

GELUK

Anna-Maria
op vrijdag 23 december 2005 om 22:09 uur

 


Morgen jarig en vanmiddag 5 hechtingen.


Alex ligt net op bed.
Hij is met z'n gezicht in het zwembad op een radiator gevallen. Heb hem nog nooit zo lang horen huilen en foeteren.

Maar we hebben geluk, een snee zit twee centimeter naast z'n oog.

En bij ter land , ter zee en in de lucht kon hij hartelijk lachen om andere mensen die net zo'n doodsmak maakte.

KERSTKAART 2005

Anna-Maria
op donderdag 22 december 2005 om 11:15 uur

 

POLSKI

Anna-Maria
op dinsdag 20 december 2005 om 23:11 uur

 

In '93 was ik de coole eigenaar van een FIAT POLSKI.

600 Kilogram, schoon aan de haak. Rechtstreeks gekocht van de Poolse loopband met ingedutte monteurs. Nieuw dus.

Voor aankomende stuntmannen is dit type auto een aanrader. Ik heb het leven hierdoor extra lief. Voor het inrijden van een tunnel , sloeg ik altijd een kruisje. Mocht niet baten; vele malen werd ik een tunnel uitgesleept.

Het kleine formaat auto had wel een groot voordeel. Men nam mij totaal niet serieus en voordringen was een makkie.

GEVEDERDE VRIENDEN

Anna-Maria
op maandag 19 december 2005 om 22:58 uur

 

Alexander kan met vogels praten.

Een kado voor zijn vierde verjaardag (24 dec) was dus makkelijk gevonden. Met zijn neus tegen de Marktplaats-kooi aan fluit hij nu tegen zijn 'vrienden'.

Er ging een koude oorlog aan vooraf. Edward wees me op mijn verantwoordelijkheid en ik moest beloven dat ik voor de blauwfazantjes ga zorgen. " Ja, dat beloof ik."

JARIG

Anna-Maria
op zondag 18 december 2005 om 22:48 uur

 

Neef Daantje jarig en blij...ondanks de waterpokken.

Bieb score

Anna-Maria
op zaterdag 17 december 2005 om 23:43 uur

 


Strand- en waddengids Noordzee en Oostzee.
kinderfilm LEPEL.
De troost van de slapstick. GRUNBERG
Zoom. ISTVAN BANYAI
Vogels ontdek de natuur.
Leven en werk van M.C. Escher.
Hallo, badmuts. IVO DE WIJS
Kleine draak. LIEVE BEATEN
Babar en de Kerstman.
De geheimzinnige uil. ERWIN MOSER

WE ZIJN ER BIJNA

Anna-Maria
op zaterdag 17 december 2005 om 22:59 uur

 

Op mijn sterfbed mag deze scene niet ontbreken

IJskoude herfstnacht in '99.
Edward en ik scheuren over de plas op weg naar huis. Even een stampotje gegeten aan de andere kant van het water en nu vol gas door de slootjes bij volle maan. Als een echte waterman weet mijn stuurman blindelings zijn weg langs seringen-akkers en betonnen schoeingen te vinden.

Een wolk voor de maan doet Edward twijfelen..."is dit al het einde van de sloot?" Een ruk aan het stuur, een angstige gil en een krakende romp. STILTE. We leven nog.

Als een wonder heeft het zachte water ons opgevangen. De boot is er erger aan toe. Ik klim op een eiland en kijk naar de twee mobieltjes waarvan het licht langzaam dooft. De kou en schrik dooft mij ook. Niemand te bekennen, niemand die ons hoort. Een krankzinnig avontuur volgt. We zwemmen zingend " We zijn er bijna" van eiland naar eiland.

Bjna eindigde het avontuur dramatisch. We beklommen per ongeluk een baggereiland waarin we langzaam wegzonken. Net op tijd kreeg ik een struik te pakken. "Laat me maar achter" zei ik tegen hem, als antwoord kreeg ik zijn schoenen.

Allah/ God/ Boedha, of wie dan ook was ons gunstig gezind: stomtoevallig vonden we een surfplank. De woonboot waar we samen naartoe peddelde was mooier dan menig huis in een UNOX-reclame.

We waren er nog. Die avond stopte we met de pil.

Let's get personal

Anna-Maria
op donderdag 15 december 2005 om 23:12 uur

 


De rat-race is overal

Een van de favoriete gespreksonderwerpen van de 'mannenhoek' tijdens feesten: Het gat in de markt. Zoals het dertigers betaamt zijn jonge honden in staat tot grootse dromen en lange werkdagen. Ze hebben nog de moed van de jeugd en de kiem van de verantwoordelijkheid van de latere jaren.

Vele mooie plannen kwamen en gingen. Van kattebakkorrels bezorgservice tot een persoonlijke assistent voor de (auto) mobiele beller.

Een van mijn liefste vrienden heeft van dt laatste voorbeeld een heus bedrijf opgebouwd. Deze maand kwam er zelfs een tijdschrift EILEEN op de markt.

Passie brengt je ver.


Klik voor tips van Eileen
En geniet van een GRATIS van der Valk ontbijtje onderweg.

ZWARTE PIETEN

Anna-Maria
op zondag 04 december 2005 om 00:56 uur

 

VANDAAG IS CONSUMINDEREN EEN ROEMLOOS EINDE GESTORVEN IN AMSTERDAM NOORD.

Maar ja,
wie kan een zwarte pieten fanfare weerstaan die door de klapdeuren de HEMA binnengaat? Ik weet dat veel mensen nu met hoofdpijn op de bank zitten, maar voor mij is dit een mooie tijd. Drommen mensen om me heen, voorpret, kleine gezichtjes die van de ene emotie in de andere vallen en zingend winkelen.

De hele avond besteden aan inpakken en me verkneukelen op de reacties bij het openmaken van de kadootjes. Vanmiddag, bij het instappen in de auto, kwam ik de luidruchtige zwarte pieten fanfare tegen in een verlaten garage...
wat hou ik van deze tijd!!!!!.

BIJTANKEN

Anna-Maria
op dinsdag 29 november 2005 om 23:56 uur

 

Toen ik de bergen vuiniszakken in de Warmoesstraat zag liggen voelde ik me weer helemaal thuis.

Ik parkeerde snel mijn auto en haaste me naar mijn afspraak. Amsterdam tijdens de feestdagen bruist, zolang je de mistroostige kerstmarkt op de Dam weet te mijden.

Het bedrijf HP ging met me op stap door de warme buurt.en had de fotoworkshop geboekt. Alles klopte, De groep was super, de fotograaf werd soms lyrisch over de gemaakte foto's en Amsterdam rond de feestdagen bracht vervlogen herinneringen bij me naar boven.


In mijn twintiger jaren heb ik tientallen baantjes aangenomen op deze 4 km2. Er werden muizen doorgezaagd met broodmachines, Kerstballen verkocht in juni, gegidst op een rondvaartboot en kleding aangesmeerd bij Mac & Maggie.

En de meutes mensen kreeg ik er bij cadeau.

PORTRET VAN ANNA-MARIA GEMAAKT DOOR WINNAAR FOTOWORKSHOP


WISPELTURIG

Anna-Maria
op woensdag 23 november 2005 om 10:07 uur

 

Niets zo wispelturig als de vrouw.

De laatste 3 maanden overkomt me een rare stroomversnelling in mijn leven.

Veel inspiratie, zomerhuis in de opslag (dus maar een thuis), ontdekken van de logwereld, lieve mensen ontmoet in het gehucht, 11 kilo Anna-Maria verdwenen door de afslanksekte en als klap op de vuurpijl blij met de sportschool.

Als een soepel hertje rende ik gisteravond op de loopband richting de 10 minuten. Voor jullie misschien iets om schamper om te lachen. Voor mij een reden om, net als SLY, met geheven vuisten 'AAAAADRIAAAAAANNN' te brullen.

Heeft het een met het ander te maken? Ik denk het wel. Minder haastwerk, meer lachen en inspiratie doet het lijf en de geest goed.

Daarom moet de muur weer anders. Het was toch te somber. Enig idee wat past bij deze renaissance?


MAMA

Anna-Maria
op vrijdag 18 november 2005 om 14:59 uur

 

Mijn moeder is vandaag jarig.
Stuitende cijfers; nog voor haar 10de haar vader verloren , op haar 13de liefde op het eerste gezicht met Antonio, op haar 18de getrouwd en 10 maanden later kwam ik.

Met zulke cijfers mag je zeker nu op je 57ste met welverdiend pensioen.

ROBIJNEN EN GRANATEN

Anna-Maria
op woensdag 16 november 2005 om 12:48 uur

 

Als jong meisje nam ik ooit een granaatappel mee naar school.

Ooh's en aah's alom. Als tweede generatie allochtoon waren mijn zussen en ik vaak pioniers. De granaatappel is een vrucht vol rode robijnen. Een sprookjesachtige, zoete sensatie.

Mijn vader nam vorige week een paar mee naar ons gehucht. Zo kweek ik hier ook jeugdsentiment. Arthur en kleuiervriend KEYE namen niet eens de moeite om hun handen te gebruiken.

BLIJF BIJ JE LEEST

Anna-Maria
op maandag 14 november 2005 om 20:04 uur

 

Kinderen van schoenmakers lopen ook met gaten.

Alvast mijn excuses richting alle kappers in mijn familie.

LIEFDE

Anna-Maria
op zondag 06 november 2005 om 23:16 uur

 

Ons gehucht is 25 autominuten verwijderd van Amsterdam.
.
Voor mijn ouders een onoverkomelijke afstand. Daarom komt de berg vaak naar Mozes en eten we zondags op de woonboot van mijn ouders. Mijn ouders zijn niet zulke praters over gevoelens maar al hun liefde stoppen ze in deze familiemaaltijd. Vandaag waren het vijgen uit eigen Amsterdamse tuin
Heerlijk zoet en extra bijzonder omdat ik weet hoe mijn vader deze boom al jaren met zijn leven verdedigd tegen kou/ vandalen en hongerige vogels. Papa: " Hoe kan dat toch, die Hollandse vogels hebben nog nooit een vijgenboom gezien, en toch weten ze de beste weg te halen?"


Het hoofdgerecht was pure Italiaanse nostalgie. In de provincie waar mijn vader vandaan komt is er een pasta soort dat men orrechiette noemt( kleine oortjes). Ik herinner me de zwoegende vrouwen aan houten planken die na alle arbeid hun pasta lieten drogen op kleden bij de voordeur. Dit bord was zo speciaal omdat de peetmoeder van mijn zus een pot Italiaanse kaas naar ons had verzonden (20 euro!)

We vonden allemaal dat het, het waard was.

AAPJES

Anna-Maria
op vrijdag 04 november 2005 om 23:34 uur

 

Soms begrijp ik er niets van.

Dat ik in staat ben om mannen te maken (en breken), daar heb ik me bij neergelegd.
Dat mijn kinderen blond zijn, in plaats van Italiaans zwart, snap ik langzaam.
Maar dat ik moeder ben van twee atletische aapjes, daar begrijp ik niets van.

En ze kunnen ook nog heel goed cakejes bakken.

Komt het schilderij je bekend voor?

BATMAN

Anna-Maria
op dinsdag 01 november 2005 om 22:42 uur

 

Arthur en grote kleutervriend Keye.

TOP

Anna-Maria
op zondag 30 oktober 2005 om 21:39 uur

 

De afgelopen twee dagen waren zo ontzettend goed.

Uitslapen zonder kinderen, uit eten, wandelen in het bos met de kleintjes en in Muiderberg op een terras genieten met de zon op mijn knar en lieve vrienden om me heen


Tijdens de boswandeling kon ik mijn tranen niet bedwingen.Alle ingredienten aanwezig voor het ultieme geluksgevoel.

OOGSTEN

Anna-Maria
op vrijdag 28 oktober 2005 om 22:08 uur

 

Mijn vader kwam als 18-jarige per trein naar Nederland.

Hij had toen al een leven van hard werken achter de rug. De verhalen over zijn werk als klein jongentje in de steengroeve klinken voor mij als een mengeling van Roots en een hoofdstuk uit een geschiedenisboek.

Hier in Nederland volgden nog meer jaren als lasser op een scheepswerf of booreiland. Erg eenzaam, noemde mijn vader het deze week. Had ik nooit bij nagedacht.

Al twintig jaar heeft hij nu samen met mijn moeder een kapsalon. Vooral zijn hoofdmassages brachten vele vrouwen in extase. In december is het zover. Zusje neemt de kapsalon over en dan is het tijd om te oogsten.

Ik hoop zo voor mijn ouders dat ze het rustiger aan gaan doen.

PETER PAN

Anna-Maria
op donderdag 27 oktober 2005 om 21:35 uur

 

Alexander is een bijzondere jongen

Hij leeft voor muziek, theater en is PETER PAN.

Hij is 3 en heeft nu al een levensdoel. Hij wil droomartiest worden.

PUUR GELUK

Anna-Maria
op zondag 23 oktober 2005 om 20:20 uur

 

Buiten klinkt de Herfst en heel soms het lage brommen van een vliegtuig.

De kinderen liggen op bed. Vandaag besefte ik weer volop hoe gelukkig ik ben. Zoveel liefde om me heen. Een dag vol kinder-gegiechel, intense emoties en warme vriendschappen.

Op deze foto een trotse Arthur met een duidelijk zicht op onze 'gevonden schat"

Broederschap

Anna-Maria
op zondag 23 oktober 2005 om 08:59 uur

 


Edward heeft twee broers.
Alle drie bestaan ze uit dezelfde ingredienten maar de baksels zijn totaal verschillend.

Samen met Jacco (de oudste) is hij een jaar geleden aan een bloemenavontuur begonnen. Ik vind het wonderlijk dat ze elkaar zo goed aanvullen. Beide zijn niet makkelijk, koppig zelfs.

Eenmaal samen, doet ieder zijn eigen ding en vinden ze het zelfs leuk om 's avond bij elkaar te eten.

Wonderlijk.

Geur

Anna-Maria
op vrijdag 21 oktober 2005 om 07:39 uur

 

Rare week. Den Haag, Rotterdam, Amsterdam...Elke dag vroeg weg, laat thuis.

Juist nu moet ik veel uren draaien en hebben de kleintjes twee weken vakantie.
Voelde me dus niet echt super toen de kinderen klaarstonden om naar oma te vertrekken. Vandaag het dieptepunt: ADMINISTRATIE in het vooruitzicht.


Er werd door de kinderen gemokt en zelf gechanteerd; " Krijgen we een cadeau als je vanavond ons komt ophalen?" "Nee, maar geef deze met potten bloemen maar aan Oma Kiki."

Arthur deed de deur open en schreeuwde het uit: " MAMA, het ruikt buiten naar Sinterklaas!"

Wat ben ik toch dol op ze.

HEURINTREUDERS (2)

Anna-Maria
op woensdag 19 oktober 2005 om 06:17 uur

 

Elk jaar maak ik traditiegetrouw een foto in Volendam van de kinderen.

Eerst Arthur alleen. Later Alexander erbij in een mandje met rok aan.. En dan dit jaar;extra feestelijk, samen met mijn oma. Een echt fotomodel laat niets merken. Pas later bleek dat de bloedkoralenketting niet een, maar twee maatjes te strak voor haar was.

Om twee redenen vind ik het zalig om naar deze foto te kijken:

- Alexander groeit en groeit. Ondanks 15 maanden verschil, lijken ze erg op elkaar.
- En alweer Alex: hij genoot zo van de verkleedpartij. Hij straalde .


Ze mogen van mij wel elke dag dit kloffie aan.

Griekse tempel

Anna-Maria
op maandag 17 oktober 2005 om 06:10 uur

 

Gisteren heerlijk de hele dag buiten .

Langzaam verdween mijn zomerhuisje in kleine stukjes richting winterslaap. Ettelijke vrachtwagens vol kozijnen, speelgoed en vooral troep.


Lanzaam veranderde mijn huis in een Griekse tempel. Uiteindelijk herinnerde niets op de plek aan de mooie zomer daar we daar beleefd hebben.

SMETVREES

Anna-Maria
op vrijdag 14 oktober 2005 om 13:39 uur

 


Ieder mens zijn eigenaardigheden.

Casino's, diamanten of nieuwe laarzencollecties doen me niets.Waar ik wel ontzettend hebberig van word: grofvuildag in het gehucht!

Stapels op elke hoek, die naar mij schreeuwen:" NEEM ONS MEE!" Het is ook altijd een heel avontuur; snel de auto tactisch parkeren/zijn er kapers op de kust?/ zien de gehuchtinwoners me niet?/ past het wel in mijn auto?

Mijn zoons zijn nu zo getraind , dat ze,bij het wegbrengen van de vuilniszakken, me vragend aankijken : 'Heb je nog wat moois gezien, Mama?"

Aanwinsten van deze week

MOOI DOOR LELIJKHEID ?


BOERDERIJ, ALTIJD HANDIG VOOR DE TOEKOMST


MAAR...het succes van deze week: EEN KAPOTTE ROTS MET AFGEBROKEN PALMBOOMPJES.

Ooit iets heel supersonisch, met heel veel batterijen. Nu het succes van de vrijdag-speelgoed-meeneem-dag. Drommen kinderen die het net zo geweldig vonden.

Kon het niet laten om , op gehoorsafstand van Mama met smetvrees, te melden wat de herkomst was van dit mooie stuk plastic.

De afschuw en walging was van haar gezicht te lezen.


zondag

Anna-Maria
op zondag 09 oktober 2005 om 19:47 uur

 

Een aantal logs geleden tipte ik jullie over de Olmenhorst.

Vandaag dus een buik vol pompoensoep en een fruitmand vol appels en 1 peer. Bij mijn vorige bezoek moest ik constant aan mijn vader denken. Een Zuid-Italiaanse jongen die jaren geleden de landerijen verruilde voor Amsterdam Noord.

Op mijn verzoek vierden we daarom de verjaardag van mijn neefje op dit landgoed. Een lange tafel met vier generaties, taartjes en een zonovergoten speeltuin binnen handbereik.

Mijn zus moest even wennen aan dit boerenleven. Nadat ze vanaf de parkeerplaats op de eerste modderige weg stuitte, slaakte ze een zucht:
" Ze verdienen hier genoeg, konden ze hier geen asfalt neerleggen?"

Mijn vader genoot van de dag. Dit plaatje schoot ik gauw toen ik hem in de verte zag verdwijnen.


Als een vis

Anna-Maria
op zaterdag 08 oktober 2005 om 21:49 uur

 


"Mama , elke keer zegt de juf; Goed gedaan Arthur, dat ging goed. maar waarom krijg ik dan geen lintje?"

" Mama, als ik op zwemles ga, dan mag Arthur niet in het zwembad, toch?"


Bolle

Anna-Maria
op vrijdag 07 oktober 2005 om 21:28 uur

 

Deze week voor de derde keer op bezoek bij de afslanksekte.

Ik ging op de weegschaal staan en de hobbezak erachter slaakte een kreet van ongeloof. Ze vroeg zelfs of ik nog een keer op de weegschaal kon springen, omdat ze niet snapte dat de stukken Anna-Maria er zo snel afvlogen.

Nog 65 pakken boter eraf en ik gids zomer 2006 in mijn bikini door de warme buurt van Amsterdam...

Wauw

Anna-Maria
op woensdag 05 oktober 2005 om 23:16 uur

 

Wat een mooie dag. Vol met mensen, dingen en avonturen die me een kick hebben gegeven.

Herinneren jullie je nog de metamorfose van vorige maand?
Elke maand geef ik een geluksmetamorfose. Ik breng een team bij elkaar die pro deo hun talenten gebruiken om iemand uiterlijk en innerlijk op te peppen.

De metamorfose van vandaag was pure kippevel. Een lieve dame die veel nare dingen had meegemaakt. Vol angsten en verkrampt van zenuwen. Na een ochtend vol liefde en aandacht straalde ze helemaal. Voor het eerst sinds jaren durfde ze mensen op straat aan te kijken en kon ze lachen. Iedereen die meedeed was verbluft en emotioneel over het resultaat. Foto's volgen gauw.

Persoonlijk genieten vanavond was mijn 'date' Edward. Samen scheuren met de rode rubberboot door verlicht Amsterdam. Mijn toppunt van geluk.

lampionnentocht

Anna-Maria
op maandag 03 oktober 2005 om 06:00 uur

 

Elk jaar is er in het gehucht een lampionnenoptocht.

Hier pakken ze het slim aan. Een fanfare, mariorettes en flink de pas erin. Geen snoep, geen gezang...nee rennen achter de muziek.

Na 20 minuten voelde ik de eerste spetter en zei tegen de kinderen. "Jammer he dat het niet gaat regenen, dat hoort er wel bij" Verrukt keek Arthur naar mij op, en zei" Mama, ik voel regen, het gaat gebeuren!!"

Wat toen volgde was een klein drama. Een beeld van klaterende putten/ gesneuvelde lampionnen/ huilende kleintjes en als grote finale: een gigantische lichtflits en rollende donder.

Mijn kleintjes en ik vonden het geweldig.

leesverslaving

Anna-Maria
op zondag 02 oktober 2005 om 21:35 uur

 

Mijn hele leven lees ik wat los en vast zit. We hebben een ochtend en avondkrant. Zelfs iets traags als teletekst volg ik. Weblogs zijn een recente verslaving. En dan zo af en toe een goed boek.

Mijn jeugd heb doorgebracht met mijn neus in een boek, daarom kan ik er weinig van herinneren.

Frappant dat ik deze week dezelfde verslaving ontdek bij mijn 3 jarige Alexander.

danielle bijt

Anna-Maria
op vrijdag 30 september 2005 om 08:32 uur

 


Een heerlijk gerecht van deze tijd is pompoensoep op deze geweldige site van danielle een recept.

voorlezen

Anna-Maria
op maandag 26 september 2005 om 20:02 uur

 

Deze weblog heet niet voor niets "Anna-Maria heeft gelijk".
Ik ben van het eigenwijze soort, een kruizing tussen die vriendin van H.Potter ( Hermelein?) en Zsa Zsa Gabor. Mijn schoonzus kreeg een raar lachje om de lippen toen ik haar het logadres dicteerde.

Daarom ben ik het die 's avonds voorleest. Vroeger zelfs drie boekjes per avond maar dat trokken de kleintjes niet. Wat ik vooral geweldig vind is de tranceachtige toestand waarin ik ze breng met een spannend verhaal. En natuurlijk foefjes als laaaangzaaamer lezen en veel gapen. Ze rollen hun bedje in.

Onze favoriet deze week is Pinkeltje. Herinner je die nog? Welke verhalen dan?

pont 13

Anna-Maria
op maandag 26 september 2005 om 09:09 uur

 

Hier verheug ik me op.

Jaren tjoekte ik met de pont tussen Amsterdam Noord en het Sodom en Gomorra. Over twee weekjes gaat dit initiatief van start pont 13

Rijksmuseum

Anna-Maria
op dinsdag 20 september 2005 om 21:09 uur

 

Vandaag was ik in het Rijksmuseum in Amsterdam.

Men is aan het verbouwen. Daarom zijn al mijn favoriete schilderijen, poppenhuizen en pistolen bij elkaar gezet. Elke zaal was een avontuur. De afgelopen jaren ken je de vaste "hangplekken" van de meesters en weet je wat je kunt verwachten. Maar dit was zo spannend.

Elke gang en elke zaal bleek zo mooi te zijn opgebouwd. Eigenlijk hoopte ik stiekem dat de vebouwing heel lang gaat duren.


Hoe kan dat nou?

Anna-Maria
op zondag 18 september 2005 om 20:12 uur

 

Gelukkige mensen hebben van het leven weinig verwacht."

- Brana Crncevic

Ik ben erg gelukkig.

Appels en pompoensoep

Anna-Maria
op zondag 18 september 2005 om 09:13 uur

 

Gisteren een heerlijke dag. Als stadskind heb ik natuurlijk van sommige dingen geen idee. Op een boerenmarkt in Amsterdam zag ik pas hoe spruitjes groeiden. Nog steeds zie ik geen verschil tussen een krop andijvie of sla. En het geheim van augurken blijft een geheim voor mij.

Dus bij de olmenshorst ging een wereld voor me open.
Het was zelfplukdag. Iedereen kwam met emmers, kruiwagentjes en een slinger aan kinderen het landgoed op.

Rijen vol rode appeltjes.Blije mensen, gaten in de weg vol plassen, een huttenbouwhoekje en een tent om zalige pompoensoep te eten. Het boerenland ga ik steeds leuker vinden.


Natuurlijk veel te veel appels in huis. Dat wordt een dieet van appelsap, appelmoes en appeltaart. Ook heb ik de natuurwinkel aangevallen. Soms gaat het me iets te ver:en zakje noten om in de wasmachine je kleren op natuurlijke wijze te wassen.

Volgende week zijn de peren rijp. ik zal er dan voor zorgen dat Alexander niet zijn 60 euro schoenen voor het eerst aan heeft.

opa Daddy

Anna-Maria
op woensdag 14 september 2005 om 08:47 uur

 

Links Opa Daddy met zijn moeder en broer Nico.

Opa Daddy is de vader van Edward. Zijn leven heeft raakvlakken met Prins Bernhard. Snelle auto's, beetje stout, verre oorden,mooie dames en een familie die aanzien had in de omgeving.
Was drummer en stond model in zo'n roman met foto's en tekstbalonnen in de jaren 60. Je snapt,zijn collectie herinneringen uit die tijd zijn ronduit smeuig.

Inmiddels is die wereld iets anders. Het bedrijf is niet meer, de snelle jongen is nu opa en de gelstroom is iets smaller. Vrije tijd besteed hij op een eilandje in Aalsmeer, aan tennis of achter de computer. De kinderen leren van hem dammen, vissen en wat goed en slecht is.

Vorige week ging hij, helemaal alleen, met de jongens naar mijn zomerhuisje op Bakkum. Geen stroom, geen water, geen toilet alleen een varanda en de campingwereld.

En hij vond het nog leuk ook. Ik vind hem geweldig!


Reinier

Anna-Maria
op maandag 12 september 2005 om 15:20 uur

 

Ben in Den Haag een congres aan het organiseren.

Indien je hem ooit in je leven bent tegengekomen dan staat hij in je geheugen gegrift. Hij vaart door Nederland met zijn muziekboot en maakt de wereld gelukkig.

Wij mochten vorig jaar helpen bij de doop van zijn laatste notendop bootje met Carrilon! Een bijzonder mens met een blij hart. Kijk op www.muziekboot.nl en begrijp mijn gevoel.

Reinier kun je trouwens omdraaien.

als de kat van huis is

Anna-Maria
op maandag 12 september 2005 om 08:09 uur

 


Eindelijk komt Edward thuis van een week feesten met de mannen in Barcelona.

We hebben het gered, maar het werd tijd.

Gisteren een vriezer die langzaam ontdooide en twee gesprongen stoppen. Deze ochtend per ongeluk om 05.15 opgestaan met de kids omdat ik zijn wekker niet snap en de kinderen voor 07.00 op twee verschillende adressen afgeleverd.

Toppunt van missen: Met zijn allen de video van Edwards vrijgezellenfeest bekijken. Kinderen vonden het hilarisch om Papa met jurk te zien. Hoogtepunten; papa die met poldersporten in de sloot valt en papa met blote vrouw in ijskoud badje.

Arthur tegen buurjongen : ""Dit is de leukste film die we ooit hebben gezien, he?"

Ben benieuwd wat E. van de gifgroene muur vindt...