Ooit was ik lid van de Hardrijders Club Amsterdam.
Ik las op het log dat over 3 weken de winter voorbij is: daarom nog snel even op schaats. Echt hard heb ik met mijn x-pootjes nooit gereden. Mijn herinnering gaat niet verder dan de muts met HCA en het onderdeel limbo-schaatsen. De Jaap Edenbaan was in mijn herinnering ongeveer 4 dagen reizen van onze woonboot en de stad zo stadser dan Amsterdam Noord.
Eerdere schaatspogingen zijn mijn kleuters allang vergeten, dus we konden weer helemaal opnieuw beginnen. We bleven op de baan tot Arthur het vertikte om nog langer omhoog te krabbelen na de 2375ste valpartij.
Misselijk van taart, chocolademelk en broodjes kroket liepen we naar de auto. "Edward je hebt een bon, OEN!" schreeuwde kleutervriend Thomas. Demonstratief verscheurde Edward het gele papier voor de angstige ogen. We gingen snel naar huis voordat de politie ons zou pakken....
