BLOGDIP EN MEER VAN DAT SOORT ENGE HIPPE KWALEN

Anna-Maria
op donderdag 20 september 2007 om 21:51 uur

 

Nog nooit zo lang niet gelogt.

Zelfs op vakantie wist ik altijd wel 'een lijntje' te vinden. De drang bleef onontkoombaar. Maar de laatste maand was er een met hoogte- en dieptepunten. 

Heel veel groepen en feesten...dag en nacht...letterlijk. 

Schema's met tientallen afspraken op xc3xa9xc3xa9n dag en daarna nachtwerk op kantoor tot ik de Westertoren vijf uur hoor slaan. Geen computer thuis en geen rust in het lijf. ik weet het..dit is wat ik wilde. Maar de grens kwam heel dichtbij. Mijn hart schreeuwde om de kleintjes en tijd om bij te komen, maar de trein was niet te stoppen.

De Schipholtunnel zag ik meestal alleen door een waas van warme tranen op weg naar huis. Een moeilijke tijd. Tijd om knopen door te hakken.

Drastiche maatregelen. Edward komt binnenkort weer vol terug op kantoor. Ik neem meer tijd voor dingen die nodig zijn ( de kinderen, nadenken. foto's, loggen, twitter).

ROEKELOOS EN RADELOOS

Anna-Maria
op donderdag 15 maart 2007 om 18:39 uur

 

Alexander_1

08.00

Onrecht. Het knallen van een deur. Hij loopt weg van huis.Ik volg zijn spoor. Lange lege straten en een bonzend hart. Zoekende ogen en een tril in de stem.

Tenslotte lange uithalen en een smeekbede.

08.10

Glurende buren en een broer die Alexander alle pokomons van de wereld wil geven. Als hij er maar weer is.

08.15

De deur van ons huis gaat plots open en een lachend geziocht komt naar buiten. Via de tuindeur had hij zich weer verstopt in huis.

Hij is pas vijf. wat staat me nog te wachten?

EN KRABBEN MAAR

Anna-Maria
op donderdag 08 februari 2007 om 19:48 uur

 

Usa

Stiekum moet ik lachen als ik de nieuwe wereld om me heen zie.

Van een allochtone woonbootbewoonster ben ik verworden tot een burgertrut in een rijtjeshuis met een standaard leven. 's Ochtends doethet me hier een beetje denken aan die wijken in de USA waar vrouwen, vol krulspelden in het haar, hun mannen uitzwaaien die de bewoonde wereld tegemoet rijden.

Zo erg is het nog niet en zo erg is het niet.

Voor een jaartje...maximaal.

WOEFIE

Anna-Maria
op maandag 05 februari 2007 om 17:31 uur

 

Huisje_boompje_beestje_011

Woefie gaat vanavond ook mee naar het nieuwe huis.

Ik wou dat ik zo kon leunen. Op dit moment haal ik vooral kracht uit muziek, woorden zwart op wit en mijn eigen gedachten. Een mens zonder nest maakt korzelig, mokkend en prikkelbaar.

Over vier weken hebben we internet en televisie...

ALLES MET TE ERVOOR IS NIET GOED

Anna-Maria
op zondag 07 januari 2007 om 17:36 uur

 

Blikschadejpg

Bijna een jaar rij ik met dit deukje.

Goed voor wat menselijk contact op de weg. De reacties zijn verschillend. Soms wek ik meelij, soms zaai ik angst bij het invoegen, vaker beginnen mensen spontaan me uit te lachen. Deert me niet. Vond het wel prettig zo.

Mijn oude garage in Leimuiden vond mijn idee ( totaal beplakken met kunstgras) moordend voor de lak en ik legde me daar mokkend bij neer.

Daarom staat de auto nu bij Orlando in Amsterdam Noord en wordt de Clio saai zwart.

Tot die tijd is dit een goed alternatief.

Annamariaheeftgelijk

EN NU LUISTEREN!

Anna-Maria
op donderdag 03 augustus 2006 om 06:43 uur

 

Bevel_is_bevel_1

Begrijp me niet verkeerd.

Natuurlijk vind ik mijn kinderen aardig.

En natuurlijk luisteren ze altijd.

En eten ze netjes.

Soms.

Daarom vanaf nu een nieuw wapen: Mama gaat niet meer 1679x vragen of ze met de kin boven het bord eten. Mama roept gewoon een cijfer en dan weten de von Trapp-kinderen wel wat de bedoeling is.

OPEN TBC

Anna-Maria
op zondag 23 april 2006 om 22:00 uur

 




Ben jij er ook in getrapt?

Zingend gingen we op weg naar het zomerhuis. Een auto vol rotzooi die Edward niet meer in zijn huis wil hebben. Twee seizoenen per jaar leven we op twee plekken. Soms in het huis met een verkoopbord in de tuin, soms in het huis zonder stroom of water...mijn huis dus.


Meneer P.P. van het weer voorspelde zon en hitte, dus de voorpret zat er goed in. Inmiddels zijn we thuis van een dag kleumen. Ik heb al twee keer een warme douche genomen maar ben nog bevroren tot op het bot. Maar de veranda is bijna af!


WEG

Anna-Maria
op donderdag 20 april 2006 om 22:39 uur

 

Een paar keer per dag implodeert of explodeert Alexander

Mijn nieuwste techniek is hem aan het lachen maken in plaats van boos te worden. Flauwe grappen als: "Pas op hoor Alexander, anders verscheur ik deze servet!"

Vandaag liep hij op de achterbak weer paars aan. Hij maakte mij te droevig om het met een grap op te lossen.

"Mama, ik loop gewoon weg en dan kom ik nooit meer terug."

HAAR HAAR

Anna-Maria
op woensdag 05 april 2006 om 22:28 uur

 

LENTE: schapen en vrouwen gaan weer onder het mes.

Zodra mijn lief mij Ted de Braak gaat noemen weet ik dat het tijd wordt voor de martelgang. En met mij, vele vrouwen. Haren groeien nooit op plekken die je zou willen. Ikzelf ben gezegend met de onzichtbare wenkbrauwen van mijn rossige moeder en de Zuid-Italiaanse snorslierten van mijn tantes en oma.

Elke 3 maanden is het dus tijd om de natuur terecht te wijzen. Een ritueel dat ervoor zorgt dat ik de 100 meter naar de schoonheidspecialiste niet loop, maar schichtig per auto afleg. De bovenkant van mijn gezicht lijkt de eerste dag op die van Bert en de onderkant op de van Fred Flinstone.

Ik duik in mijn auto en rij snel de slagboom door...Morgen ben ik weer Anna-Maria.


IDEE

Anna-Maria
op dinsdag 04 april 2006 om 12:50 uur

 

Op school hebben ze deze maand een bloemenwinkel in de klas.

Bollen, bloemenknutsels en zaadjes moeten de schoolkas spekken. Deze aardige kaartjes moest ik kopen. Vooral voor die ene heb ik een speciaal iemand in gedachten.

WAAR IS ZEN ALS JE HEM NODIG HEBT?

Anna-Maria
op zaterdag 10 december 2005 om 22:02 uur

 


Er is een groot verschil tussen een werkdag en een dagje thuis met de kinderen.

Wat ben ik moe.
ik weet dat het raar klinkt maar mijn bedrijf (roeping) geeft me zoveel energie.
Vooral op de momenten dat het erom spant ( huwelijksboot past niet onder brug, stervoetbalteam mist vliegtuig, man krijgt attack in gezelschap van minares) ben ik op mijn best. Gisteren klopte alles en ik voelde me oppermachtig.

Mijn jongens zijn mijn leven,maar deze dag leek niet om te gaan. De kleinste was flink ziek en daar zit ik dan alleen in het gehucht.
Een vriendin antwoorde ooit mijn gemok met " Je moet gewoon een schop onder je kont hebben"

Maar ja, toen stapte ze in de auto en reed de bewoonde wereld tegemoet.

FREUD

Anna-Maria
op maandag 28 november 2005 om 21:52 uur

 

Pure hebberigheid maakte zich van mij meester.

Ik kokketeer doorgaans met zinnen als " Ik ben een goedkoop type, mij zul je nooit horen over dat ene paar GUCCI laarzen ".
Maar dit was mijn uitzicht deze week. En ik ZAL en MOET dit jaar deze laarzen krijgen/ stelen/kopen.

" Ik ben toch zoet geweest?"

OPVOEDEN

Anna-Maria
op zondag 27 november 2005 om 00:44 uur

 

Wat is wijsheid?

Alexander gaat maandag wennen op de kleuterschool. Samen met broer zit hij dan in dezelfde klas. Het is een slimme, dromerige jongen.

Mijn manier van opvoeden is meestal een combinatie van straffen, strelen, betoveren en afleiden. Regelmatig hebben we kralen wedstrijd bij hapjes eten of duw ik hem met andere truukjes de goede kant op.

Vanavond was het helemaal mis. Een combinatie van botsende factoren; broer was uit logeren, heftig feest in Aalsmeer, een eerste ontmoeting met het fenomeen NINTENDO en ik vergat Alexander te waarschuwen dat we over een kwartier vertrokken.

Wat is wijsheid?

RIKKETIK

Anna-Maria
op zaterdag 26 november 2005 om 23:08 uur

 


De mens is raar.

Normaal ben ik een 'overstapper'. Ik zie niets in het huis en stap over alles. Luiers, eten, wasgoed. Echt waar, ik zie het pas bij het ronken van Edward's auto.

Maar als ik echt WOEDEND ben, zoals vanavond, dan verander ik in een raaprobot. Met een verbeten hoofd stampvoet ik het huis door om met korte bewegingen alles op z'n plek te smijten. ik schrob de keuken en sorteer met moorddadige gedachten de sokken.

Natuurlijk moet ik, heel diep van binnen, wel om mijzelf lachen. Maar mijn rikketik gaat tekeer en het is beter dingen nuttige dingen te doen dan slechte dingen te zeggen.

Nu ebt de woede weg en komt mijn hart langzaam tot rust. Met verbazing kijk ik om me heen...ben blij dat ik zelden echt kwaad ben.

IK BEN GEEN TRUTJE

Anna-Maria
op donderdag 24 november 2005 om 11:22 uur

 

Mag ik nog even iets rechtzetten?

Het feit dat ik in 5 jaar transformeer van een lollig stoer mens in een weekdier, dat alleen maar kan denken in kinderen, koken de was en behangentjes is toch logisch?

Dat maakt me toch geen burgertrutje! Of toch wel?

Ik voer heus wel Alexis Colby-achtige gesprekken over de ZAAK deze ochtend.

0f is het gewoon zover?

BEWIJS

Anna-Maria
op woensdag 16 november 2005 om 17:32 uur

 

Al eerder sprak ik jullie over de man/vrouw verhoudingen in delen van onze vriendenkring.

Hierbij het (onderschepte) bewijs


wie gaan er mee eten?
kunnen wij ons lekker vol laten lopen,
terwijl de kids lekker spelen met de vrouwen.

oja, het is de bedoeling om ongeveer 16.30 af te spreken. (op tijd thuis voor talpa)

En het ergste : het gaat nog leuk worden ook!

BOOS

Anna-Maria
op maandag 07 november 2005 om 19:39 uur

 

Anna-Maria is vandaag ziek en boos.
( auto tegen betonnen paal geparkeerd)

BENG

Anna-Maria
op maandag 31 oktober 2005 om 11:30 uur

 

Hoe vaak zal ik nog mijn hoofd moeten stoten voordat ik het eindelijk begrijp?

Vaak start ik een wild plan, een goed doel, een enthousiast project...en dan krijg ik het vol in het gezicht weer terug!

Het gaat een tijdje goed en dan begint het. Gemok , gezeur, er wordt met kicksen op mijn hart gestaan en het goede gevoel vervliegt.

Edward ziet het altijd eerder aankomen. Waarom ik niet?

EINDE

Anna-Maria
op vrijdag 14 oktober 2005 om 14:41 uur

 

Zondag is het zover.
Mijn huisje verdwijnt in hele kleine stukjes in Loods twee, vak 1.

Het bleek moeilijk familie/vrienden enthousiast te maken voor dit karwei na een kwakkelig zomer met weinig feesten. Met wat geluk staan er zondagochtend 5 man klaar om mijn vluchtheuvel af te breken.

Voel me toch heel rot. Dit wordt een hele lange winter.

afvallen

Anna-Maria
op maandag 03 oktober 2005 om 05:52 uur

 

Er zijn weinig verslavingen in mijn leven. Lezen, schransen en (recent) loggen.

Dus ik steek geen peuk op voor de ochtendplas en na een halve glas wijn verlies ik al mijn remmen.
Het schransen is nu al drie weken over. Een afslankclub/ ijskast vol groenten en een weightwatchersbijbel vol FLEXIPOINTS.

So what ? hoor ik je denken.


HOOOONGER!

winterslaap

Anna-Maria
op zaterdag 01 oktober 2005 om 08:55 uur

 


Heel mijn lichaam verzet zich tegen de donkere tijd die komen gaat.

Ik ben geen wintermens.
Bij schaatsen is mijn functie BALAST en slepen ze me een voor een voort. Wind en regen gaan rechtreeks richting mijn botten en mijn lippen trillen constant zodra ik een voet buiten zet.

Alleen de feesten zorgen voor voorpret. Na januari word ik serieus narrig. Het komt ook door het gebrek aan licht, maar ook door mijn werk. Tot december is er flink wat te doen maar in januari/ februari ligt het evenementenleven stil. Misschien moet ik in die maanden een andere job zoeken;helpen bij de plaatselijke slager, of nog leuker loempia's vouwen bij de Chinees in het gehucht.

klaar voor de start...

Anna-Maria
op vrijdag 30 september 2005 om 08:27 uur

 


Ik omgeef me vandaag met bergen.

Bergen speelgoed in de kinderkamer, bergen campingspullen in de hal, bergen was boven aan de trap...De woonbeurs gisteravond heeft mijn ogen weer geopend.
Die van Edward trouwens ook. Toen ik gisteravond thuiskwam kon ik het niet laten even de stof af te nemen van de TV in de slaapkamer.OPPERSTE VERBAZING: " Weet je dat ik je in al die tijd nog nooit stof heb zien afnemen?"
Edward en ik kennen elkaar al 12 jaar. En hij heeft soms ook gelijk.


schoenen

Anna-Maria
op zondag 18 september 2005 om 23:39 uur

 

Kunnen voeten ineens 2 maten groeien? Al een paar maanden lijken mijn voeten bezig het formaat aan te nemen van een Amerikaanse Basketbalspeler. Inmiddels heb ik schoenen in maat 41(ipv 39) aan moeten schaffen. Overdag probeer ik stoer te doen, maar's avonds stort ik in.

Dokters staan voor een raadsel. Morgen weer drie dagen lopen. Weet niet of ik dat met soepele sexy tred ga redden.

TALPA

Anna-Maria
op zondag 11 september 2005 om 23:00 uur

 

Wat erg vanavond. Wat een bagger. Tenenkrommend.

En toch bleef de TV op Talpa staan.

Plaatsvervangende schaamte bij de popie houding van Linda de Mol. Jack Spijkerman lacht zichzelf regelrecht een depressie in en dansende voetbalvrouwen op Curacao.

En toch bleef de TV op Talpa staan.