Lentedag, blote benen, blij hart...vanavond komt blonde god terug van zes dagen sneeuw. Wat ik mis? Zijn ogen en stem.
Vandaag Puur Utrecht. Die fonkelingen in de gracht! Daar hoopte ik al op!
Maanden wachten op het geruis van bladeren. Bijna zover.
Wauw... Utrecht O la la. Wat ben je lekker! Snel op weg naar kantoor. Wie is dat voor me? Even een sprintje trekken.
Waar is het vraagteken? Of was het geen vraag?
Toen een boek nog een boek was.
Nee...Nelleke's lunchtafel aan het water is leeg. Hoop dat ze een snipperdag heeft. Ik kijk zo op haar plog voor het antwoord. Njet..alleen maar oude plogs.
Ooit ging ik helemaal naar Utrecht voor dit soort winkels. Nu parkeer ik snel, sprint naar kantoor, maak wat kiekjes onderweg en ga dan zitten achter glas.
Ben er bijna!
HUH! WASDA!???? O, Blonde god apt mij skidag nummer zes. Ziet er allemaal flink aangebakken uit.
Met dat beeld in gedachten ga ik achter mijn machine zitten. En zie plots de echo.
Ik had als blij momentje-van-de-dag Chinese gelukskoekjes meegenomen.
Vooral met Nee heb ik vaak moeite. En om eerlijk te zijn...met Ja ook.
Het klinkt toch filosofischer in het Engels. Vind je niet? Ja of Nee? NU zeggen!
Instant geluk.
Puur Mariska. Miauw..
Puur* Daisy, Nikki en Anouk zijn mijn plogfans. Tuurlijk halen jullie mijn #plogsoap ladies. Sterker nog...jullie ZIJN mijn #plogsoap.
Doei! Eet smakelijk!
Is de dag alweer om? Echt? Niet normaal... Hoe stop ik de tijd?
Whoesjjjjjjjj.... alles vliegt voorbij...Ik sus de vragen in mijn hoofd.
Doe ik het wel goed? Werk ik niet te lang en te veel? Besef ik wel mijn geluk? Ik fluister terug: "Alles gaat goed. Nooit spijt"." En loop weer door. Naar huis en haard. En blonde god.
Eerst nog even zomerspul scoren. Een flinke tas vol... dat moet.
Ik geef vandaag een 6,7
