Amsterdam-Noord is natuurlijk een verhaal apart. een volkswijk met een dorps karakter. Elke keer raak ik bij een bezoek aan de DIRK in een depressie als ik zie hoe mensen met hun kinderen omgaan. Daarom is magisch wat er gebeurt in dit huis in Amsterdam-Noord.
Lieve mensen zorgen daar voor kinderen in rauwe situaties.
Elke keer wanneer ik er ben of mensen ervan spreek dan gaat mijn strot op slot. De verhalen van dit huis komen keihard bij me aan. Ik snap niet dat zoiets kan bestaan in Nederland. Ik hou zoveel van mijn kinderen en zie hoe kwetsbaar ze zijn. Hoe kan het men kinderen dit aan doen?
Dan heb ik het over; Honger op weg naar school, Mama die nooit meer langskomt, geen geld om luiers of zelfs eten te kopen in de familie. Natuurlijk kun je het van een afstand bekijken en redenen verzinnen waarom zoiets niet hoeft te gebeuren. Maar daar hebben die kinderen nu niets aan.
HET GEBEURT NU, IN HUN JONGE LEVEN. En dat spookt door mijn hoofd.
Ik vind de mensen van deze stichting zo geweldig goed.
