Een van mijn mooiste jeugdherinneringen is de tuin van mijn Italiaanse opa.
Nooit heb ik echt goed met Nonno Pietro kunnen praten, maar toch zie ik hem als het evenbeeld van mijn vader.
Zodra mijn ouders 's middags gingen slapen dan werd zijn tuin voor mij en mijn zusjes een klein paradijs. Ik herinner me vele kleurige bloemen, de schaduwen van de sinaasappelbomen en de verweerde druivenranken in de kurkdroge aarde. Iemand met zoveel liefde voor zijn tuin moet een bijzondere man zijn geweest.
Indien ik mijn eigen karakter zou moeten aflezen aan mijn voor- en achtertuin dan is het dramatisch. Alleen al dit jaar sneuvelden er drie bomen( een van ellende, een door Edward's gezaag en de laatste door de storm). Er is geen bloem te zien. Het is een tuin zonder logica, alles woekert en heeft z'n beste tijd gehad.
Gelukkig bestaat er ook een theorie die stelt dat je iemands karakter kan aflezen aan zijn creatieve producten.
Reacties op DE TUIN
volgens mij is een van de bomen door de buurman gesabboteerd..dus jou treft niet alle blaam...en...nog een theorie...je bent hoe je tas er uit ziet...of je portomonee...(leeg/rommelig....vul maar in...)
@ Soraya. ai ai De tas is kapot en de portomonee is leeg.
joris heeft besloten allen weg te gaan(skieen)moet hij een tas voor je mee nemen uit oostenrijk?? :D
@ Soraya een knapzak? Nee dank je. Ik red het wel >maar red jij het, nu J. er niet is?
eigenlijk best wel lekker als mijn KNAPPE ZAK er even van tussen is...heb leuke mensen en familie die me steunen...toch???wanneer mogen de meiden logeren...nee hoor morgen gaat ie weg en komt a.s zondag al weer terug ...net lekker...zia ria vangt n hoop op!en ork is met de vut! ;)
Toen ik hier kwam wonen was het in mijn ogen een vuilnisbelt, opgesierd door onkruid. Inmiddels is het aardig opgeknapt en tussen de eeuwige zooi van mijn schoonouders en de schaduw van de hoge bomen lukt het nog om wat bloeiends te houden. Achter het huis staan twee hoopvolle sprietjes van iets dat ooit een druivenrank moet gaan worden. Ik wacht met smart op de lente zodat ik mij weer met overgave op de tuin kan storten. Ik vind het heerlijk om te tuinieren.
Maar als het niet in je aard ligt is er toch niets mis met een gazon? Beter nog dan alles betegelen.
Tjesis A-M, wat een tuin! Daar doe ik een moord voor!
En je kinderen zitten ook echt niet op bloemenperkjes te wachten.
mette 05/01/2006 | 10:01 uur wat heb je toch een megauitzicht
Erik 05/01/2006 | 12:35 uur Voor Nederlandse begrippen heb je volgens mij een geweldige tuin, en een mooi uitzicht.
Jolie 05/01/2006 | 18:19 uur Ja, gras is ideaal voor kinderen! Een zandbakje erbij en je bent klaar! Bloemen rukken / graven ze er allemaal uit, en als mijn kleine meisje dat al doet, doen jouw slopers het zeker ;)
Ergens in huis hebben wij een boekje "tuinieren voor luie mensen & mensen zonder tijd & geld" (of iets met die strekking ;)) - ik moet nodig n hoofdstukje voor je overtikken geloof ik ;)
Rob 05/01/2006 | 19:32 uur
Zeg maar chaotisch,............. 8)
ork 05/01/2006 | 19:55 uur
ik vind dit geen tijd om eenweblog te schijven met van die kleine kinderen vroeg wakker ook die suffezuster van je is niet goed
Rob 06/01/2006 | 18:34 uur
Welke suffezuster,........ :?
Leuk veel ruimte om je heen Anna-Maria.
Ken ik iets van landschappen als ik beweer dat je tuin NOOIT of te NOOIT voorbij Moerdijk richting Amsterdam ligt. Mij lijkt het eerder een Limburgs landschap, hooguit een Brabants.
