Soms lijkt het wel of mijn vader in de vorige eeuw of hartje Afrika is geboren.
Zijn verhalen over de steengroeve waar hij als kind werkte, de vismarkt, de landerijen, de kerk en de tradities van generatie op generatie. Een hard leven. Een korte jeugd.
Mooiste verhaal; de benjamin van de familie, mijn vader, is doodziek (TBC?). Alle broers en zusjes weten zich geen raad. Mijn Oma Anna-Maria ( 1.46 m) bidt tot de heilge Antonius en doet een belofte. Mijn vader krabbelt er weer bovenop. Ter ere van het mirakel loopt kleine Antonio een jaar lang door het dorp in een ruwe monnikspij met touw.
Moet er altijd aan denken aan de voeten van hem in de Sint Nicolaaskerk. Een rauwe maar ook magische wereld daar in het Zuid-Italie van toen.
